FOA vra vir sterker steun en wetlike hervormings
Visserye-agentskap lui alarm oor waarnemersveiligheid
Die Visserye Waarnemingsagentskap verduidelik sy rol binne Namibië se visserysektor.
Die hoof uitvoerende beampte van die Visserye-Waarnemingsagentskap (FOA), Stanley Ndara, het op dringende hervormings aangedring om Namibië se mariene hulpbronne te beskerm, na aanleiding van toenemende kommer oor onwettige pelagiese vangste wat as newevangste vermom word.
Tydens ’n mediakonferensie het Ndara die FOA se mandaat ingevolge die Mariene Hulpbronnewet van 2000 verduidelik: om opgeleide waarnemers op gelisensieerde vissersbote te plaas, visseryaktiwiteite te monitor, en te verseker dat bewaringswette nagekom word. “Ons waarnemers is onafhanklik en opgelei om vangste, newevangste en praktyke aan boord te monitor. Hul data rig kwotas en volhoubaarheidsbesluite,” het hy gesê.
Tussen 2020 en 2024 het die FOA sleutelvisserye gedek, insluitend stokvis, tuna, krappe en kreef in Walvisbaai en Lüderitz. Die aantal waarnemers het egter van 144 in 2020 tot 117 verminder, wat dekking tot onder 60% laat daal het. “Minder waarnemers beteken minder toesig. Ons loop die risiko om beheer oor wat op see gebeur, te verloor,” het Ndara gewaarsku.
’n Onlangse studie, waarvan Ndara mede-outeur was, het algemene oortredings uitgelig: die weggooi van vis in die see, die stort van afval of visvangtoerusting, en die belemmering van waarnemers. Die weggooi van vis, veral hoëwaarde spesies soos stokvis en makriel, was tussen 2003 en 2022 die mees aangemelde oortreding. “Dit bedreig nie net visbevolkings nie, maar vervals ook die data wat gebruik word om kwotas te bepaal,” het hy gesê.
Ander kwessies sluit onwettige vangste, onakkurate verslagdoening en die gebruik van ongemagtigde toerusting in. Ndara het verouderde boetes gekritiseer: “’n Boete van N$300 wat in 2001 ingestel is, is vandag net sowat N$65 werd. Dit dien nie meer as afskrikmiddel nie.”
Ten spyte van ’n afname in aangemelde oortredings sedert 2009, het Ndara gewaarsku dat dit moontlik onderrapportering aandui, weens waarnemers wat geïntimideer voel of nie voldoende ondersteuning kry nie. Hy het die ministerie van visserye versoek om die Mariene Hulpbronnewet te hersien, die FOA die mag te gee om oortredings onafhanklik te ondersoek, en sterker wetlike beskerming vir waarnemers in te stel. Hy het ook finansiële aansporings vir hokkairoepers en elektroniese moniteringstelsels op skepe voorgestel.
“Ons waarnemers is die oë en ore van volhoubare vangste. Ons moet hulle beskerm, want om vandag die oseaan te beskerm, is om dit vir toekomstige geslagte te bewaar,” het Ndara gesê.
Tydens ’n mediakonferensie het Ndara die FOA se mandaat ingevolge die Mariene Hulpbronnewet van 2000 verduidelik: om opgeleide waarnemers op gelisensieerde vissersbote te plaas, visseryaktiwiteite te monitor, en te verseker dat bewaringswette nagekom word. “Ons waarnemers is onafhanklik en opgelei om vangste, newevangste en praktyke aan boord te monitor. Hul data rig kwotas en volhoubaarheidsbesluite,” het hy gesê.
Tussen 2020 en 2024 het die FOA sleutelvisserye gedek, insluitend stokvis, tuna, krappe en kreef in Walvisbaai en Lüderitz. Die aantal waarnemers het egter van 144 in 2020 tot 117 verminder, wat dekking tot onder 60% laat daal het. “Minder waarnemers beteken minder toesig. Ons loop die risiko om beheer oor wat op see gebeur, te verloor,” het Ndara gewaarsku.
’n Onlangse studie, waarvan Ndara mede-outeur was, het algemene oortredings uitgelig: die weggooi van vis in die see, die stort van afval of visvangtoerusting, en die belemmering van waarnemers. Die weggooi van vis, veral hoëwaarde spesies soos stokvis en makriel, was tussen 2003 en 2022 die mees aangemelde oortreding. “Dit bedreig nie net visbevolkings nie, maar vervals ook die data wat gebruik word om kwotas te bepaal,” het hy gesê.
Ander kwessies sluit onwettige vangste, onakkurate verslagdoening en die gebruik van ongemagtigde toerusting in. Ndara het verouderde boetes gekritiseer: “’n Boete van N$300 wat in 2001 ingestel is, is vandag net sowat N$65 werd. Dit dien nie meer as afskrikmiddel nie.”
Ten spyte van ’n afname in aangemelde oortredings sedert 2009, het Ndara gewaarsku dat dit moontlik onderrapportering aandui, weens waarnemers wat geïntimideer voel of nie voldoende ondersteuning kry nie. Hy het die ministerie van visserye versoek om die Mariene Hulpbronnewet te hersien, die FOA die mag te gee om oortredings onafhanklik te ondersoek, en sterker wetlike beskerming vir waarnemers in te stel. Hy het ook finansiële aansporings vir hokkairoepers en elektroniese moniteringstelsels op skepe voorgestel.
“Ons waarnemers is die oë en ore van volhoubare vangste. Ons moet hulle beskerm, want om vandag die oseaan te beskerm, is om dit vir toekomstige geslagte te bewaar,” het Ndara gesê.
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie