Woord van die week

labberkoelte s.nw. (ongewoon) Ligte, koel seewindjie: Opnuut begeesterd deur die tamaaie uitsig oor die laagliggende kusstrook, verfris deur die labberkoelte daar aan die rand van die landtrap (W.A. de Klerk: Sonpad, 1957, 37).  Een laatmiddag het 'n ligte bries die water laat rimpel — 'n labberkoelte, soos Jan van Riebeek dit genoem het (Burg., 8 Mei 1982, bylae, 14).

Ook fig.: Jy gaan met haat te doen kry ... wat die hitte van die hellevuur na 'n labberkoelte laat voel (Huisg., 31 Jul. 1964, 29).