Wie de joos is Joost?
Ek sê maar net 30 jaar gelede
Alla Josie! Wie de joos is Joost? Dink menige Namibiër sekerlik hardop nadat koerantopskrifte soos “Rugby die Joos in vir Joost” en “Waar de joos is Joost” verlede week en die naweek die kookwater Springbok-skrumskakel se wegbly-aksie uitbasuin het.
Joost van der Westhuizen is ’n perd van ’n ander kleur, ’n vreemde mannetjie, het Namibiërs en menige rugby-ondersteuner verlede week agtergekom. So wrintie waar laat hy ook Die Republikein se sportspan verstaan hy praat uit die verre Sydney en kan Windhoek nie meer besoek nie, maar die heel tyd was hy tuis op Suid-Afrikaanse bodem. Dit weet Joost alleen en was hy Pinnochio wou ek nie sy neus sien nie.
En Vrydag skryf Beeld Joost is op pad Windhoek toe soos hy lankal gesê het hy gaan doen, maar al wat opdaag is Joost. Ook maar goed so, want die Biltongboere was baie suur en sou hom sommer gemandjie en saam met die Namibiese duiwe oor die grens op Upington losgelaat het sodat hy in sy josie kan gaan. Op geen swierige wedvlug nie. Maar sies tog, êrens is daar in die stad ’n klomp ware josies (boosaardige vroumense) op ’n hartseerhoop wat die beursies styf gestop het van N$5 dollar-munte vir ’n wals met Joost.
Baie vroue het met hart en siel uitgesien na ’n langarmdans met die sportheld, natuurlik teen ’n prys – N$5 vir ’n draai.
Gelukkig is daar die antiheld-tannies wat nie een traan sal stort nie, ook nie eens ’n pennie sou uithaal om met Joost te langarm nie en saam met die Biltongboere voel. Mandjie hom en stuur hom terug. Loop na die joos! Springbok-flank Ruben Kruger het darem gekom.
En was hy nie welkom nie? Glad nie as plaasvervanger vir ’n afwesige Joost nie, maar omdat hy ’n man sonder nonsens is wat geen geld vir sy besoek gevra het nie – net dat die koste van sy vliegtuigkaartjies gedek word.
’n Goedhartige Namibiër het die mooi gebaar raakgesien en Vrydagaand by die stadion met ’n boks biltong vir die oulike rugbyman opgedaag. Maar goed Joost het nie gekom nie. ’n Boks duiwelsdrek sou dalk sy voorland wees, en Namibiese rugby ’n paar sent armer. Want hierdie man doen alles teen ’n prys, seker nadat die Aussies groot geld begin praat het.
Met die Ruben Krugers kom ’n mens ver in die lewe.Dit het menige rugby-ondersteuner die afgelope naweek besef. Een van hulle is mnr. Martiens van Staden wat Saterdag op die Hervormers se basaar die hand diep in die sak gesteek het om N$2 250 vir sy no. 6-trui te betaal.
’n Mens kry helde en helde. Dié wat op groot geskal en publisiteit floreer, in omstredenheid gedompel word, val soos net helde kan val en later vergeet word. En dié wat doodgewoon hul ding doen – of dit op die sportveld, op die silwerdoek, op die kleinskerm of waar ook al is. Helaas, helde wie se dade onthou sal word om nooit te vergeet nie.
Dankie vir ’n Ruben Kruger. Met jou soort kan rugby en meer as rugby berge versit. – 1 Augustus 1995
Joost van der Westhuizen is ’n perd van ’n ander kleur, ’n vreemde mannetjie, het Namibiërs en menige rugby-ondersteuner verlede week agtergekom. So wrintie waar laat hy ook Die Republikein se sportspan verstaan hy praat uit die verre Sydney en kan Windhoek nie meer besoek nie, maar die heel tyd was hy tuis op Suid-Afrikaanse bodem. Dit weet Joost alleen en was hy Pinnochio wou ek nie sy neus sien nie.
En Vrydag skryf Beeld Joost is op pad Windhoek toe soos hy lankal gesê het hy gaan doen, maar al wat opdaag is Joost. Ook maar goed so, want die Biltongboere was baie suur en sou hom sommer gemandjie en saam met die Namibiese duiwe oor die grens op Upington losgelaat het sodat hy in sy josie kan gaan. Op geen swierige wedvlug nie. Maar sies tog, êrens is daar in die stad ’n klomp ware josies (boosaardige vroumense) op ’n hartseerhoop wat die beursies styf gestop het van N$5 dollar-munte vir ’n wals met Joost.
Baie vroue het met hart en siel uitgesien na ’n langarmdans met die sportheld, natuurlik teen ’n prys – N$5 vir ’n draai.
Gelukkig is daar die antiheld-tannies wat nie een traan sal stort nie, ook nie eens ’n pennie sou uithaal om met Joost te langarm nie en saam met die Biltongboere voel. Mandjie hom en stuur hom terug. Loop na die joos! Springbok-flank Ruben Kruger het darem gekom.
En was hy nie welkom nie? Glad nie as plaasvervanger vir ’n afwesige Joost nie, maar omdat hy ’n man sonder nonsens is wat geen geld vir sy besoek gevra het nie – net dat die koste van sy vliegtuigkaartjies gedek word.
’n Goedhartige Namibiër het die mooi gebaar raakgesien en Vrydagaand by die stadion met ’n boks biltong vir die oulike rugbyman opgedaag. Maar goed Joost het nie gekom nie. ’n Boks duiwelsdrek sou dalk sy voorland wees, en Namibiese rugby ’n paar sent armer. Want hierdie man doen alles teen ’n prys, seker nadat die Aussies groot geld begin praat het.
Met die Ruben Krugers kom ’n mens ver in die lewe.Dit het menige rugby-ondersteuner die afgelope naweek besef. Een van hulle is mnr. Martiens van Staden wat Saterdag op die Hervormers se basaar die hand diep in die sak gesteek het om N$2 250 vir sy no. 6-trui te betaal.
’n Mens kry helde en helde. Dié wat op groot geskal en publisiteit floreer, in omstredenheid gedompel word, val soos net helde kan val en later vergeet word. En dié wat doodgewoon hul ding doen – of dit op die sportveld, op die silwerdoek, op die kleinskerm of waar ook al is. Helaas, helde wie se dade onthou sal word om nooit te vergeet nie.
Dankie vir ’n Ruben Kruger. Met jou soort kan rugby en meer as rugby berge versit. – 1 Augustus 1995
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie