Stad van die grommendes?

Gene Travers – Ek lees Sondag in ’n koerant van die jong vrou wat nou al sedert 31 Desember verlede jaar in die hospitaal lê nadat sy deur twee bulterriërs op straat stormgeloop en aan flarde gebyt is.

Sy vertel dat sy niksvermoedend op pad werk toe was toe die twee honde haar stormgeloop en vir geen verklaarbare rede aangeval het.

Nou weet ek presies hoe sy voel. Nie te lank gelede nie is ek ook sonder enige verklaarbare rede deur ’n vriend se hond aangeval en het ek in die hospitaal beland met ’n lelike wond aan die been. Ek het later verneem dat ek die betrokke hond se 23ste slagoffer was en al my voorgangers weet ook tot vandag toe nog nie waarom die hond hulle gebyt het nie. Hulle was almal, net soos ek, gaste by die hond se eienaar.

Ek lees toe verder in die Sondagkoerant van die hondekenner, Horst Doedens, se raad dat jy nie vir ’n hond wat jou aanval, moet weghardloop nie. Jy maak glo sy jagtersinstink net verder wakker.

Mnr. Doedens beveel aan dat jy die hond self moet stormloop, raas en vir hom voertsek skreeu. In mnr. Doedens se hoedanigheid as die hondeboffin by die Windhoekse Hondeklub aanvaar ek dat hy ’n kenner van honde is, maar dit is vir my duidelik dat hy nie eintlik ’n kenner van mense is nie. Veral nie as hulle deur kwaai honde aangeval word nie.

Ek kan myself nie voorstel dat die jong vrou op daardie dag daaraan sou kon dink om op die twee verwoede bulterriërs, wat grommend en blaffend met kwylende bekke en vlymskerp slagtande teen ’n groot spoed op haar afgestorm het, ’n teenaanval te loods deur terug te storm en vir hulle te skreeu voertsek nie.

Ek dink al sou sy ook self hand-viervoet gestaan, haar tande ontbloot en teruggegrom en geblaf het, sy die honde se jaginstink nog verder sou aangewakker het en dat sy erger daarvan sou afgekom het.

Nou lees ek ook in gister se uitgawe van Die Republikein van die advokaat wat aanvoer dat hy ’n sebra op ’n ander regsgeleerde se plaas doodgeskiet het omdat die sebra aggressief was en sy lewe in gevaar gestel het.

Ek wonder of die dierekenner sou aanbeveel dat die advokaat liewer ook op sy agterbene moes kom, snorkgeluide moes maak en met ’n luide gerunnik op die sebra moes afstorm.

Ek reken dit kon dalk gewerk het. Die sebra sou seker verbaas in sy spore vasgesteek en na die kappende, snorkende en runnikende advokaat gekyk en die hasepad gekies het.

Ek glo dat die sebra oor die naaste berg sou hardloop en vir die ander sebras daar in die klowe gaan vertel het dat die mense in Namibië besig is om mal te word. Hy sal vir die ander sebras vertel dat die droogte en die hitte nou ook besig is om sy tol onder die mense te eis.

In Windhoek, sou die sebra vertel het, jaag blaffende, grommende mense met ontblote tande tjankende bulterriërs op die sypaadjies rond en op Usakos se vlaktes maak snorkende, runnikende en skoppende advokate sebras bang.

Windhoek se nuwe burgemeester sê dat hy van Windhoek die glimlag op Afrika se gesig gaan maak. Ek dink hy kan homself maar die moeite spaar. Dit is nie meer lank nie, dan skater die hele wêreld soos hulle vir Windhoek lag.

– 20 Januarie 1993

* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Namibia Media Holdings (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.