Ons taal

Nuwe woorde maak daagliks hul verskyning. Party is vlietend soos soos verskietende sterre wat vir ‘n paar oomblike ons vul met vreugde en ons gesprek verhelder en dan weer verdwyn. Ander is soos onkruid wat nie vergaan nie. Ek het ernstige voorbehoud om iets sumier as onkruid uit te kryt, want vir my is die lewe wat die Skepper in iets geplaas het kosbaar, en daarom is enige lewendige plant iets waaroor ek deeglik sal besin voor ek dit dalk sal uittrek en laat vergaan. Daar is wel woorde wat ek baie graag met wortel en tak sal wil uitroei, soos pateties, want dit maak so seer as dit onverskillig oor my lippe glip. En sonder uitsondering moet ek die vuur wat ek daarmee aangesteek het, probeer blus met ‘n (redelik ontoereikende) jammer. Dis niks lekker nie. Maar wat hierdie week wel baie lekker was vir my, is die nuwe woorde wat iemand hierdie week in my gedagtehemel laat skitter het. Het jy al gehoor van ‘n wielskopper? Dis mos iemand wat by die motorhandelaar gaan inloer en as die prys te dik is vir sy beursie, skop hy aan die motor se wiele, asof dit die as se skuld is dat hy sy as afgeskrik het vir die prys. Net soos potensiële kopers soms maar net na motors kyk, is daar soortgelyke kopers in die eiendomsmark – vandaar die terme baksteenskoppers, of as dit te lank is na jou sin, hoekskoppers. As die ekonomie ‘n mens dryf na skop, is dit goed om te onthou: vroeg uit die bed maak die beursie vet!

Petronella F Genis

Vakgroep Afrikaans

Universiteit van Namibië

[email protected]