Onderwys – Curt von Francois
Die politieke landskap in Namibië is vinnig besig om te verander.
Onder andere is die nuwe Swapo-leierskap aangewys en die “Curt von Francois must fall”-projek is afgehandel. Die standbeeld en die leuens, aldus Job Amupanda, het geval. Maar, dit is nie duidelik of die plaaslike owerheid ’n weldeurdagte en goed ingeligte besluit geneem het nie.
Die nasate van Curt von Francois en lede van die gemeenskap se vrae en besware het onbeantwoord gebly. Andreas Vaatz, die Windhoekse prokureur, huldig die mening dat Von Francois goed gedoen het vir die ontwikkeling van Windhoek en Swakopmund. Hy voer ook aan dat die standbeeld artistiese waarde het; dit is mooi om na te kyk. Ander Windhoekers stem saam met Vaatz dat dit ’n toeriste-aantreklikheid was. ’n Inwoner van Havana is van mening dat die geld wat aangewend is vir die verskuiwing gebruik kon gewees het vir basiese geriewe vir die inwoners van daardie buurt. Volgens hom smeek die inwoners al lank daarvoor.
Curt von Francois was getroud met ’n Damara-prinses, Amalia !Gawases en hulle het een dogter gehad naamlik, Josephine. Laasgenoemde het op haar beurt vier kinders gehad. Die kleinkind van Josephine, Ruprecht von Francois, is natuurlik baie ongelukkig. Die nasate van Von Francois is volgens hom nie behoorlik gekonsulteer nie. Die geskiedenis leer ons van baie oorloë en interne konflikte. Lande het hul soewereiniteit beskerm terwyl gemeenskappe wou oorheers en onderdruk of dit wou verhoed. Goed of sleg, dit het gebeur. Standbeelde is kontekstueel; dit is binne ’n bepaalde tydgleuf in die verlede deur gemeenskappe (of groepe) met bepaalde waardes opgerig. Of dit nou beelde van engele of verteenwoordigers van satan is, dit bly heenwysers na tydperke in ons verlede wat ons nooit moet vergeet nie. Deur standbeelde en geboue van historiese waarde te verwyder, word relevante tydgleuwe in ons verlede versluier. Van die onduidelikhede wat die besluitnemers sal moet opklaar is: Was hulle nie oorhaastig in die lig van die klein aantal mense wat die petisie onderteken het nie? Moes hulle nie breër gekonsulteer het nie? Moes hulle nie eers ’n evaluering gemaak het van die toerismewaarde van die standbeeld soos Vaatz beweer het nie? Die demokrasie leer ons om meelewend, redelik en regverdig te wees. Moes die plaaslike owerheid, in die lig hiervan, nie eers met die nasate van Von Francois gekommunikeer en konsulteer het nie? En die opmerking: “He should be confined within the walls that he built, next to the other statue of a bygone and violent era . . .”, was totaal onvanpas en onnodig.
Dit blyk dat die konsultasie met die breë gemeenskap maar skraps was en die besluit taamlik arbitrêr. Nou wil die owerheid met die gemeenskap konsulteer oor waar die standbeeld geplaas moet word. Wat sal dit baat na so ’n arbitrêre besluit? Watter waarde hou hierdie tipe besluitneming en verskuiwing vir onderwys in? Dit impakteer tog op die werkwyse van kurrikulumskrywers en onderwysers. Dit word gesê dat die gemeenskap destyds vir die oprigting betaal het. Gaan die nasate van daardie mense vergoed word?
Die historiese narratief, en veral die uitleg daarvan, gaan oor die ontdekking van die waarheid. Daardie waarheid wat ons help om die hede te verstaan en die toekomsterre te kan sien. Leopold von Ranke het gesê:”Let my sons learn history for that is the only true philosophy.”
Of miskien moet die aktiviste wat so gejubel het oor die val van die leuen, luister na die stem uit Havana.
– [email protected]
Onder andere is die nuwe Swapo-leierskap aangewys en die “Curt von Francois must fall”-projek is afgehandel. Die standbeeld en die leuens, aldus Job Amupanda, het geval. Maar, dit is nie duidelik of die plaaslike owerheid ’n weldeurdagte en goed ingeligte besluit geneem het nie.
Die nasate van Curt von Francois en lede van die gemeenskap se vrae en besware het onbeantwoord gebly. Andreas Vaatz, die Windhoekse prokureur, huldig die mening dat Von Francois goed gedoen het vir die ontwikkeling van Windhoek en Swakopmund. Hy voer ook aan dat die standbeeld artistiese waarde het; dit is mooi om na te kyk. Ander Windhoekers stem saam met Vaatz dat dit ’n toeriste-aantreklikheid was. ’n Inwoner van Havana is van mening dat die geld wat aangewend is vir die verskuiwing gebruik kon gewees het vir basiese geriewe vir die inwoners van daardie buurt. Volgens hom smeek die inwoners al lank daarvoor.
Curt von Francois was getroud met ’n Damara-prinses, Amalia !Gawases en hulle het een dogter gehad naamlik, Josephine. Laasgenoemde het op haar beurt vier kinders gehad. Die kleinkind van Josephine, Ruprecht von Francois, is natuurlik baie ongelukkig. Die nasate van Von Francois is volgens hom nie behoorlik gekonsulteer nie. Die geskiedenis leer ons van baie oorloë en interne konflikte. Lande het hul soewereiniteit beskerm terwyl gemeenskappe wou oorheers en onderdruk of dit wou verhoed. Goed of sleg, dit het gebeur. Standbeelde is kontekstueel; dit is binne ’n bepaalde tydgleuf in die verlede deur gemeenskappe (of groepe) met bepaalde waardes opgerig. Of dit nou beelde van engele of verteenwoordigers van satan is, dit bly heenwysers na tydperke in ons verlede wat ons nooit moet vergeet nie. Deur standbeelde en geboue van historiese waarde te verwyder, word relevante tydgleuwe in ons verlede versluier. Van die onduidelikhede wat die besluitnemers sal moet opklaar is: Was hulle nie oorhaastig in die lig van die klein aantal mense wat die petisie onderteken het nie? Moes hulle nie breër gekonsulteer het nie? Moes hulle nie eers ’n evaluering gemaak het van die toerismewaarde van die standbeeld soos Vaatz beweer het nie? Die demokrasie leer ons om meelewend, redelik en regverdig te wees. Moes die plaaslike owerheid, in die lig hiervan, nie eers met die nasate van Von Francois gekommunikeer en konsulteer het nie? En die opmerking: “He should be confined within the walls that he built, next to the other statue of a bygone and violent era . . .”, was totaal onvanpas en onnodig.
Dit blyk dat die konsultasie met die breë gemeenskap maar skraps was en die besluit taamlik arbitrêr. Nou wil die owerheid met die gemeenskap konsulteer oor waar die standbeeld geplaas moet word. Wat sal dit baat na so ’n arbitrêre besluit? Watter waarde hou hierdie tipe besluitneming en verskuiwing vir onderwys in? Dit impakteer tog op die werkwyse van kurrikulumskrywers en onderwysers. Dit word gesê dat die gemeenskap destyds vir die oprigting betaal het. Gaan die nasate van daardie mense vergoed word?
Die historiese narratief, en veral die uitleg daarvan, gaan oor die ontdekking van die waarheid. Daardie waarheid wat ons help om die hede te verstaan en die toekomsterre te kan sien. Leopold von Ranke het gesê:”Let my sons learn history for that is the only true philosophy.”
Of miskien moet die aktiviste wat so gejubel het oor die val van die leuen, luister na die stem uit Havana.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie