Kaatjie van die baan

Wanneer mens se toereteller verby die 50 geroer het, is dit waarskynlik natuurlik dat jy nie meer soos die kaatjie van die baan voel nie.

Veral nie as dit by massas, daglank en ounag se rumoer en rinkink kom nie. Hoewel dié idioom eintlik nie met muurblomme en parmantige lyfswaaiers te doen het nie. Ons ontklee die uitdrukking effens later.

In 'n paar van die lewe se bane is jy dalk, met genade, so naastenby meester. Maar jy dink meer as te vore aan die bane waarin jy misluk het, minder suksesvol was, wat jy nooit aangedurf het nie, of dalk nog (weer) wil aanvat.

Nee. Fisiek g'n meer kat van die drafpad, die oefenfiets of die gimnasium nie.

Nog minder as jy boenop 'n ou roeker is.

Oeps. Dis seker deesdae polities inkorrek om te noem dat jy die twakkies vat. Al is dit net die gewone soort.

Rubrieke, is gelukkig, juis daar om polities, kultureel, moreel, kunstig en andersins aweregs te wees.

Hierdie gedagtestroom is gebore tydens die dophou van ons Kaatjie van die Baai, onbepland aangeneem op Walvis tydens 'n werksbesoek. Op aandrang van Hermanus Benjamin, op wie sy skouer sy soms klim. 'n Wit-met-grys-strepe-en-spikkels katter wat as jongste toevoeging tot die diereryk des Boois uitbundig propvol lewe is.

Deur Ben gedoop Joey (na die dromspeler met die van Jordison, van 'n band waarvan stram tannies en omies nie die naam wil hoor nie). In die gesinsmond soms Attackio of sommer Jôjô(s). Uitgespreek in Afrikaans.

Die aanval kan onverwags uit enige rigting kom. Met naels wat terwyl jy op 'n stoel sit in jou kuit inslaan, of in die rug as daar genoeg plek vir aanloop en spring is.

Einaaaa! M#@%!

Hiervoor is daar geen handskoene nie.

Pagoed, in sy baan, hou meer van die oudstes, Beer, wat in die sonnetjie by die agterdeur kom verbyskuur met 'n skor mau. Sonder i of 'n ekstra a.

Maar ons het juis, ewe gereeld as die aai, ook die krap, die miaaaaauuu, die skreeu en selwers die leeuens se brul nodig? Beslis in ons al-te-meer-dikwels jammerlike regering. En in hoeveel ander, eie en gedeelde bane daarby?

Soos Jôjô se bokspronge, bollemakiesies en minder versigtige ontdekkingstogte. Al kan jy vanaf die rant in die bad val. Dít, het regtig gebeur.

Meer kaatjie van die baan wees.

(Daar is 'n pensklaviernommertjie deur wyle oom Nico Carstens, as jy vir die luister wil gaan soek.)

Terug na die idioom, soos beloof.

In 1914 is die spreekwoord "het katje van de baan" se betekenis as volg aangeteken: "de eerste; vooral onder schooljongens; de baas, de aanvoerder, het haantje de voorste, het haantje van de buurt. Het znw. baan moet hier worden opgevat in den zin van ‘publieke weg’ (Ndl. Wdb. II, 810)." Mens kan jou egter voorstel wat sal gebeur as kaatjie en haantjie se paaie kruis?

Positief gesien, die kat wat vir die grootpad kans sien. 'n Leier. Nie noodwendig die negatiewe "belhamel" nie.

En hoe kordaat: "iemand een katje geven" beteken glad nie 'n oulike troetelgeskenk nie. Daai beteken 'n ruwe skrobbering; 'n stukkie raad vir een of ander lewensbaan. Met naels.

(In Holland is daar nogal 'n pilsner met die naam Kordaat. Ai, die taal en snuffel se bane loop so vinnig so wyd. Mau.)

Wat is lekkerder saam met 'n biertjie as 'n twakkie?

Einaaaa, tannie!

Die subredakteur waarsku hier is nou nie plek vir veel meer woorde oor nie.

Myne is dalk Jôjôs, maar doen moeite om jou miaau en brul raak te sien.

Want, Vader weet, al wat ons met nou se papparellas oor die ekonomie, die politiek en die lewe kan doen, is om die kloue in te slaan.