Opskiet van ‘verpleegskole’ wek kommer
Wet op gesondheidsberoepe reeds in plek
Sonder beslissende optrede gaan substandaard opleidingsinstellings die gesondheidsorgwerksmag aanhou verswak en pasiënte se lewens in gevaar stel.
Die parlementslid vir die Affirmative Repositioning (AR), Haikali Ishiwa, het kommer in die parlement uitgespreek oor die ongekontroleerde toename in verpleeg- en gesondheidsopleidingsinstellings in Namibië en gewaarsku dat die tendens “te gevaarlik is om te ignoreer”.
Ishiwa het sommige van die instellings daarvan beskuldig dat hulle wins bo behoorlike opleiding prioritiseer en gesê dit ondermyn die openbare vertroue in die land se gesondheidsorgstelsel. “Ons gesondheidstelsel kan nie funksioneer sonder openbare vertroue nie. Wanneer rampe toeslaan – soos tydens die Covid-19-pandemie – is dit ’n robuuste, goed opgeleide werksmag en nie winsmotiewe nie, wat lewens red,” het sy gesê.
Ishiwa het daarop gewys dat die wet op gesondheidsberoepe reeds ’n raamwerk bied om gesondheidsonderrig te reguleer, maar dat die afdwinging daarvan swak was. “Die wet is in plek; dit moet net geïmplementeer word,” het sy gewaarsku.
VOLLEDIGE ONDERSOEK
Sy het dié opmerkings gemaak tydens ’n debat oor ’n mosie wat deur die Popular Democratic Movement (PDM) se parlementslid Winnie Moongo ingedien is.
Moongo het gevra vir ’n volledige ondersoek na die vinnige verspreiding en opskiet van gesondheidsinstellings oraloor die land.
Die skaduminister vir gesondheid van die Independent Patriots for Change (IPC), Lilani Brinkman, het die situasie as ’n “nasionale krisis” beskryf en na haar persoonlike ervaring by ’n ongeregistreerde instelling verwys.
“Wat veronderstel was om ’n tweejaarkursus te wees, het in vier onsekere jare verander,” het sy gesê.
Brinkman het gewaarsku dat honderde studente diplomas verwerf wat dalk nooit erken sal word nie, terwyl hospitale steeds op buitelandse professionele persone staatmaak.
“Ons gesondheidswerkers is nie net werkers nie. Hulle is versorgers. Hulle is die voorste verdedigers van die lewe. Hulle verdien stelsels wat hul regte beskerm en ’n regering wat hul bydrae waardeer,” het sy gesê.
Die minister van onderwys, vernuwing, jeug, sport, kuns en kultuur, Sanet Steenkamp, het die mosie gesteun.
Sy het gesê terwyl hervormings in 2004 private instellings onder streng standaarde toegelaat het, het die verspreiding van opleidingsinstansies nou ’n risiko vir pasiënte se veiligheid geword. “Wat begin het as ’n poging om in die groeiende aanvraag na verpleegkundiges te voorsien, het nou ’n bron van kommer geword as gevolg van die vinnige toename in die aantal opleidingsentrums.”
GEKWALIFISEERDE DOSENTE
Steenkamp het verduidelik dat leerplanne deur die verpleegraad goedgekeur en by die Namibiese Kwalifikasieowerheid (NQA) geregistreer moet word, met instellings wat volgens vereistes gekwalifiseerde dosente en kliniese instrukteurs in diens moet neem. Sy het egter erken dat toesig steeds onder druk is.
“Die NQA se beperkte hulpbronne beperk landswye toesig. Meer kritiek is dat kliniese opleidingskapasiteit steeds onvoldoende bly. Ons sien studente sonder behoorlike toesig en selfs gevalle van vervalste logboeke.
“Dit ondermyn die integriteit van die beroep en stel pasiënte se veiligheid in gevaar,” het Steenkamp gesê.
Wetgewers het saamgestem dringende ingrypings is nodig en het gevra vir die streng afdwinging van bestaande wette, nouer samewerking tussen reguleerders en groter deursigtigheid oor akkreditasie.
Hulle het gewaarsku dat sonder beslissende optrede gaan substandaard opleidingsinstellings die gesondheidsorgwerksmag aanhou verswak en pasiënte se lewens in gevaar stel.
– [email protected]
Ishiwa het sommige van die instellings daarvan beskuldig dat hulle wins bo behoorlike opleiding prioritiseer en gesê dit ondermyn die openbare vertroue in die land se gesondheidsorgstelsel. “Ons gesondheidstelsel kan nie funksioneer sonder openbare vertroue nie. Wanneer rampe toeslaan – soos tydens die Covid-19-pandemie – is dit ’n robuuste, goed opgeleide werksmag en nie winsmotiewe nie, wat lewens red,” het sy gesê.
Ishiwa het daarop gewys dat die wet op gesondheidsberoepe reeds ’n raamwerk bied om gesondheidsonderrig te reguleer, maar dat die afdwinging daarvan swak was. “Die wet is in plek; dit moet net geïmplementeer word,” het sy gewaarsku.
VOLLEDIGE ONDERSOEK
Sy het dié opmerkings gemaak tydens ’n debat oor ’n mosie wat deur die Popular Democratic Movement (PDM) se parlementslid Winnie Moongo ingedien is.
Moongo het gevra vir ’n volledige ondersoek na die vinnige verspreiding en opskiet van gesondheidsinstellings oraloor die land.
Die skaduminister vir gesondheid van die Independent Patriots for Change (IPC), Lilani Brinkman, het die situasie as ’n “nasionale krisis” beskryf en na haar persoonlike ervaring by ’n ongeregistreerde instelling verwys.
“Wat veronderstel was om ’n tweejaarkursus te wees, het in vier onsekere jare verander,” het sy gesê.
Brinkman het gewaarsku dat honderde studente diplomas verwerf wat dalk nooit erken sal word nie, terwyl hospitale steeds op buitelandse professionele persone staatmaak.
“Ons gesondheidswerkers is nie net werkers nie. Hulle is versorgers. Hulle is die voorste verdedigers van die lewe. Hulle verdien stelsels wat hul regte beskerm en ’n regering wat hul bydrae waardeer,” het sy gesê.
Die minister van onderwys, vernuwing, jeug, sport, kuns en kultuur, Sanet Steenkamp, het die mosie gesteun.
Sy het gesê terwyl hervormings in 2004 private instellings onder streng standaarde toegelaat het, het die verspreiding van opleidingsinstansies nou ’n risiko vir pasiënte se veiligheid geword. “Wat begin het as ’n poging om in die groeiende aanvraag na verpleegkundiges te voorsien, het nou ’n bron van kommer geword as gevolg van die vinnige toename in die aantal opleidingsentrums.”
GEKWALIFISEERDE DOSENTE
Steenkamp het verduidelik dat leerplanne deur die verpleegraad goedgekeur en by die Namibiese Kwalifikasieowerheid (NQA) geregistreer moet word, met instellings wat volgens vereistes gekwalifiseerde dosente en kliniese instrukteurs in diens moet neem. Sy het egter erken dat toesig steeds onder druk is.
“Die NQA se beperkte hulpbronne beperk landswye toesig. Meer kritiek is dat kliniese opleidingskapasiteit steeds onvoldoende bly. Ons sien studente sonder behoorlike toesig en selfs gevalle van vervalste logboeke.
“Dit ondermyn die integriteit van die beroep en stel pasiënte se veiligheid in gevaar,” het Steenkamp gesê.
Wetgewers het saamgestem dringende ingrypings is nodig en het gevra vir die streng afdwinging van bestaande wette, nouer samewerking tussen reguleerders en groter deursigtigheid oor akkreditasie.
Hulle het gewaarsku dat sonder beslissende optrede gaan substandaard opleidingsinstellings die gesondheidsorgwerksmag aanhou verswak en pasiënte se lewens in gevaar stel.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie