Luvindao: Terrein bepaal ambulanstoekennings
Pasiënte moet lang afstande aflê
Die minister van gesondheid en maatskaplike dienste, dr. Esperance Luvindao, het verlede week aan die parlement gesê die ontplooiing van ambulanse landswyd word bepaal deur die geskiktheid van die voertuie om in Namibië se diverse en dikwels rowwe terrein te beweeg.
Sy het erken dat ambulanstekorte ’n kritieke uitdaging vir die openbare gesondheidsektor bly, veral in afgeleë gebiede waar toegang tot gesondheidsorg ernstig beperk is.
“Toekennings is dus gemaak deur die geskiktheid van ’n voertuig vir die spesifieke terrein in ag te neem,” het sy verduidelik.
Die ministerie van gesondheid het onlangs 36 nuwe ambulanse ter waarde van N$32 miljoen aangeskaf om noodmediese dienste oraloor die land te verbeter.
Hierdie nuwe voertuie, bestaande uit minibusse en 4x4’s, word ontplooi in streke met die grootste behoefte om gapings in toegang tot gesondheidsorg te oorbrug, veral vir afgeleë gemeenskappe. Dié inisiatief het ten doel om reaksietye te verbeter, die openbare gesondheidsorgstelsel te versterk en die belangrikheid van vinnige mediese ingryping te beklemtoon.
Luvindao het Opuwo as ’n voorbeeld genoem en opgemerk dat die 300 km lange rit van die kliniek na die distrikshospitaal minstens 15 uur kan duur as gevolg van rowwe terrein.
“Sulke moeilike terreine vereis ambulanse soos die Land Cruiser, wat pasiënte onder sulke toestande kan vervoer,” het sy verduidelik.
Begrotingskwessies het die aantal en tipe voertuie wat aangekoop is, verder beperk. Die minister het gesê die eerste groep ambulanse, wat direk deur die ministerie aangekoop is, het Land Cruiser-stasiewaens ingesluit wat spesifiek aan Tsumkwe en Gam toegeken is om deur hul strawwe landskappe te navigeer.
VARS AANSLAG
Terwyl sy die belangrikheid van terreingebaseerde toewysings beklemtoon het, het Luvindao toegegee die ministerie se huidige benadering tot ambulansverspreiding is “ondoeltreffend en onvolhoubaar”.
Sy het aangekondig dat die regering oorskakel na ’n nuwe mediese noodreaksiemodel, wat toegewyde sentrums in alle streke sal vestig wat deur noodsorgpraktisyns beman sal word. Luvindao het ook planne onthul om 10 000 gemeenskapsgesondheidswerkers oor die volgende ses jaar te werf en op te lei om landelike noodreaksies te versterk.
“Hierdie inisiatief is ontwerp om ons reikwydte uit te brei en te verseker dat gemeenskappe self toegerus is om op noodgevalle te reageer, eerder as om te wag vir hulpbronne van sentrale plekke,” het sy gesê.
LANDELIKE PASIËNTE
Die minister se opmerkings kom teen die agtergrond van herhaaldelike berigte wat die haglike toestand van toegang tot gesondheidsorg in landelike gebiede, veral in die Kavango-oos en -Wesstreek, uitlig.
In 2023 het plaaslike media berig dat noodsaaklike gesondheidsorgdienste vir kritieke pasiënte in die omgewing ’n luuksheid blyk te wees, met sommige wat gedwing word om honderde dollars te betaal om na die naaste kliniek vervoer te word.
By die Karukuvisa-nedersetting bestee pasiënte N$180 op ’n 100 kilometer lange retoerrit na die Gcwatjinga-kliniek, ongeveer 80 kilometer van Rundu af. Diegene wat nie die tarief kan bekostig nie, wend hulle tot donkiekarre of ossewaens.
Network Media Hub (NMH) berig reeds jare lank oor die gebrek aan ambulanse in dié twee streke. In 2019 was inwoners van Mururani afhanklik van ’n mobiele kliniek wat slegs twee keer per week oopgemaak het, terwyl die naaste ambulans 130 km verder op Rundu gestasioneer was.
Vir ingewikkelde mediese probleme moet hulle dieselfde afstand na Rundu of Grootfontein aflê en baie geld aan vervoer bestee. Inwoners van Mangetti moet 100 kilometer lange reise na die Katjinakatji-kliniek aflê, terwyl hospitaalbesoeke ’n reis van 200 km verg.
In 2020 het NMH berig oor Maria Kandere van die Suni-nedersetting, wat in ’n kano wat deur twee osse getrek is vanaf die Sikarosompo-kliniek, 12 kilometer van haar huis en 30 kilometer suid van Nkurenkuru, vervoer moes word. Haar familie het omstreeks 06:00 die huis verlaat en eers omstreeks 11:00 daardie oggend opgedaag.
Teen die agtergrond het Luvindao beklemtoon dat haar ministerie steeds daartoe verbind is om “innoverende benaderings te ondersoek” om gapings in gesondheidsorg te oorbrug. Dit sluit die bekendstelling van gemeenskapsgebaseerde noodhulpprogramme in asook die opleiding van gesondheidswerkers in nooddienste soos basiese lewensondersteuning.
– [email protected]
Sy het erken dat ambulanstekorte ’n kritieke uitdaging vir die openbare gesondheidsektor bly, veral in afgeleë gebiede waar toegang tot gesondheidsorg ernstig beperk is.
“Toekennings is dus gemaak deur die geskiktheid van ’n voertuig vir die spesifieke terrein in ag te neem,” het sy verduidelik.
Die ministerie van gesondheid het onlangs 36 nuwe ambulanse ter waarde van N$32 miljoen aangeskaf om noodmediese dienste oraloor die land te verbeter.
Hierdie nuwe voertuie, bestaande uit minibusse en 4x4’s, word ontplooi in streke met die grootste behoefte om gapings in toegang tot gesondheidsorg te oorbrug, veral vir afgeleë gemeenskappe. Dié inisiatief het ten doel om reaksietye te verbeter, die openbare gesondheidsorgstelsel te versterk en die belangrikheid van vinnige mediese ingryping te beklemtoon.
Luvindao het Opuwo as ’n voorbeeld genoem en opgemerk dat die 300 km lange rit van die kliniek na die distrikshospitaal minstens 15 uur kan duur as gevolg van rowwe terrein.
“Sulke moeilike terreine vereis ambulanse soos die Land Cruiser, wat pasiënte onder sulke toestande kan vervoer,” het sy verduidelik.
Begrotingskwessies het die aantal en tipe voertuie wat aangekoop is, verder beperk. Die minister het gesê die eerste groep ambulanse, wat direk deur die ministerie aangekoop is, het Land Cruiser-stasiewaens ingesluit wat spesifiek aan Tsumkwe en Gam toegeken is om deur hul strawwe landskappe te navigeer.
VARS AANSLAG
Terwyl sy die belangrikheid van terreingebaseerde toewysings beklemtoon het, het Luvindao toegegee die ministerie se huidige benadering tot ambulansverspreiding is “ondoeltreffend en onvolhoubaar”.
Sy het aangekondig dat die regering oorskakel na ’n nuwe mediese noodreaksiemodel, wat toegewyde sentrums in alle streke sal vestig wat deur noodsorgpraktisyns beman sal word. Luvindao het ook planne onthul om 10 000 gemeenskapsgesondheidswerkers oor die volgende ses jaar te werf en op te lei om landelike noodreaksies te versterk.
“Hierdie inisiatief is ontwerp om ons reikwydte uit te brei en te verseker dat gemeenskappe self toegerus is om op noodgevalle te reageer, eerder as om te wag vir hulpbronne van sentrale plekke,” het sy gesê.
LANDELIKE PASIËNTE
Die minister se opmerkings kom teen die agtergrond van herhaaldelike berigte wat die haglike toestand van toegang tot gesondheidsorg in landelike gebiede, veral in die Kavango-oos en -Wesstreek, uitlig.
In 2023 het plaaslike media berig dat noodsaaklike gesondheidsorgdienste vir kritieke pasiënte in die omgewing ’n luuksheid blyk te wees, met sommige wat gedwing word om honderde dollars te betaal om na die naaste kliniek vervoer te word.
By die Karukuvisa-nedersetting bestee pasiënte N$180 op ’n 100 kilometer lange retoerrit na die Gcwatjinga-kliniek, ongeveer 80 kilometer van Rundu af. Diegene wat nie die tarief kan bekostig nie, wend hulle tot donkiekarre of ossewaens.
Network Media Hub (NMH) berig reeds jare lank oor die gebrek aan ambulanse in dié twee streke. In 2019 was inwoners van Mururani afhanklik van ’n mobiele kliniek wat slegs twee keer per week oopgemaak het, terwyl die naaste ambulans 130 km verder op Rundu gestasioneer was.
Vir ingewikkelde mediese probleme moet hulle dieselfde afstand na Rundu of Grootfontein aflê en baie geld aan vervoer bestee. Inwoners van Mangetti moet 100 kilometer lange reise na die Katjinakatji-kliniek aflê, terwyl hospitaalbesoeke ’n reis van 200 km verg.
In 2020 het NMH berig oor Maria Kandere van die Suni-nedersetting, wat in ’n kano wat deur twee osse getrek is vanaf die Sikarosompo-kliniek, 12 kilometer van haar huis en 30 kilometer suid van Nkurenkuru, vervoer moes word. Haar familie het omstreeks 06:00 die huis verlaat en eers omstreeks 11:00 daardie oggend opgedaag.
Teen die agtergrond het Luvindao beklemtoon dat haar ministerie steeds daartoe verbind is om “innoverende benaderings te ondersoek” om gapings in gesondheidsorg te oorbrug. Dit sluit die bekendstelling van gemeenskapsgebaseerde noodhulpprogramme in asook die opleiding van gesondheidswerkers in nooddienste soos basiese lewensondersteuning.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie