IPC: N$100 000 té min vir lewensverlies
’n Parlementslid van die Independent Patriots for Change (IPC), Rodrick Likando, het gesê die huidige vergoeding van N$100 000 vir die verlies van ’n menselewe weens mens-dier-konflik, is nie net onvoldoende nie, maar ondermyn ook die waardigheid van die geraakte families.
Likando, die skaduminister van die omgewing, bosbou en toerisme, het vandeesweek verskeie vrae aan sy eweknie, Indileni Daniel, oor haar ministerie gevra.
Hy het gesê die mens-dier-konflik-selfstandigheidskema is as ’n verligtingsmaatreël ingestel, maar dit is wyd gekritiseer vir onvoldoende vergoeding, vertraging in uitbetalings en burokratiese struikelblokke, wat baie slagoffers sonder die ondersteuning laat wat hulle verdien.
Likando het verder gesê dat die toerismesektor, wat bewaringsbefondsing en landelike ontwikkeling en lewensbestaan aansienlik ondersteun, broos en onderontwikkeld bly, veral na die Covid-19-pandemie.
“Onderbelegging in infrastruktuur, oormatige afhanklikheid van internasionale toeriste en 'n gebrek aan ondersteuning vir gemeenskapsgebaseerde toerisme-inisiatiewe beperk steeds die sektor se potensiaal.”
Likando wou van Daniel weet watter onmiddellike en langtermynmaatreëls die ministerie implementeer om die toenemende mens-dier-konflik doeltreffend te takel, veral in hoërisikostreke soos Zambezi, Kunene en Kavango, waar gemeenskappe steeds verliese aan menselewens, vee en gewasse ly.
Hy wou verder weet, gegewe die openbare kommer oor die ontoereikendheid en ondoeltreffendheid van die skema, of die ministerie die huidige vergoedingsraamwerk hersien om te verseker dat dit die werklike waarde van menselewens en ekonomiese verliese weerspieël. Hy wou weet of die proses meer toeganklik en tydsgebonde gemaak word.
Likando wou ook weet watter maatreëls in plek is om te verseker dat plaaslike gemeenskappe betekenisvol voordeel trek uit bewarings- en toeristebedrywighede, sodat hulle nie “bloot slagoffers van omgewingsbeleide is nie, maar aktiewe begunstigdes en vennote in volhoubare ontwikkeling”.
Daniel het onlangs gesê byna N$9 miljoen is oor die afgelope boekjaar aan 86 geregistreerde kommunale bewaringsgebiede uitbetaal om te vergoed vir vee- en oesverliese wat deur wildlewe veroorsaak is.
’n Bykomende N$3,4 miljoen het na gemeenskappe buite bewaringsgebiede gegaan vir sterftes, beserings en ander skade wat verband hou met mens-dier-konflik.
Sedert 2019 het die ministerie vergoeding van N$45 miljoen weens 3 301 voorvalle van mens-dier-konflik betaal, is in Maart in die parlement aangekondig.
AANPASSINGS
Verlede jaar is aanpassings vir vergoeding onder die skema in September hersien.
Vergoeding vir sterftes en begrafnisse bly N$100 000, terwyl beserings sonder die verlies van liggaamsdele van N$10 000 tot N$15 000 verhoog is, asook beserings met die verlies van liggaamsdeel van N$30 000 tot N$40 000. Mediese ongeskiktheid het van N$50 000 tot N$100 000 gestyg.
Wat veeverliese betref, het die bedrag wat betaal is vir verliese van beeste van N$3 000 tot N$5 000 verhoog, vir ’n bok van N$500 tot N$800, vir ’n skaap van N$700 tot N$800, vir perde van N$800 tot N$1 500, vir ’n donkie van N$500 tot N$1 000 en vir ’n vark van N$700 tot N$1 000.
Intussen het oesskadebetalings gestyg van N$250 tot N$1 000 vir ’n kwart van ’n hektaar en van N$1 000 tot N$2 500 vir een hektaar.
Die ministerie het destyds gesê die vergoeding vir lewensverliese kan tans nie verhoog word nie, aangesien dit van N$5 000 in 2009 tot N$100 000 in 2018 verhoog is.
“Die bedrag van N$100 000 is ook voldoende om begrafniskoste te dek,” het die ministerie gesê.
In April vanjaar het die vergoeding vir die verliese van beeste van N$5 000 tot N$8 000 gestyg.
– [email protected]
Likando, die skaduminister van die omgewing, bosbou en toerisme, het vandeesweek verskeie vrae aan sy eweknie, Indileni Daniel, oor haar ministerie gevra.
Hy het gesê die mens-dier-konflik-selfstandigheidskema is as ’n verligtingsmaatreël ingestel, maar dit is wyd gekritiseer vir onvoldoende vergoeding, vertraging in uitbetalings en burokratiese struikelblokke, wat baie slagoffers sonder die ondersteuning laat wat hulle verdien.
Likando het verder gesê dat die toerismesektor, wat bewaringsbefondsing en landelike ontwikkeling en lewensbestaan aansienlik ondersteun, broos en onderontwikkeld bly, veral na die Covid-19-pandemie.
“Onderbelegging in infrastruktuur, oormatige afhanklikheid van internasionale toeriste en 'n gebrek aan ondersteuning vir gemeenskapsgebaseerde toerisme-inisiatiewe beperk steeds die sektor se potensiaal.”
Likando wou van Daniel weet watter onmiddellike en langtermynmaatreëls die ministerie implementeer om die toenemende mens-dier-konflik doeltreffend te takel, veral in hoërisikostreke soos Zambezi, Kunene en Kavango, waar gemeenskappe steeds verliese aan menselewens, vee en gewasse ly.
Hy wou verder weet, gegewe die openbare kommer oor die ontoereikendheid en ondoeltreffendheid van die skema, of die ministerie die huidige vergoedingsraamwerk hersien om te verseker dat dit die werklike waarde van menselewens en ekonomiese verliese weerspieël. Hy wou weet of die proses meer toeganklik en tydsgebonde gemaak word.
Likando wou ook weet watter maatreëls in plek is om te verseker dat plaaslike gemeenskappe betekenisvol voordeel trek uit bewarings- en toeristebedrywighede, sodat hulle nie “bloot slagoffers van omgewingsbeleide is nie, maar aktiewe begunstigdes en vennote in volhoubare ontwikkeling”.
Daniel het onlangs gesê byna N$9 miljoen is oor die afgelope boekjaar aan 86 geregistreerde kommunale bewaringsgebiede uitbetaal om te vergoed vir vee- en oesverliese wat deur wildlewe veroorsaak is.
’n Bykomende N$3,4 miljoen het na gemeenskappe buite bewaringsgebiede gegaan vir sterftes, beserings en ander skade wat verband hou met mens-dier-konflik.
Sedert 2019 het die ministerie vergoeding van N$45 miljoen weens 3 301 voorvalle van mens-dier-konflik betaal, is in Maart in die parlement aangekondig.
AANPASSINGS
Verlede jaar is aanpassings vir vergoeding onder die skema in September hersien.
Vergoeding vir sterftes en begrafnisse bly N$100 000, terwyl beserings sonder die verlies van liggaamsdele van N$10 000 tot N$15 000 verhoog is, asook beserings met die verlies van liggaamsdeel van N$30 000 tot N$40 000. Mediese ongeskiktheid het van N$50 000 tot N$100 000 gestyg.
Wat veeverliese betref, het die bedrag wat betaal is vir verliese van beeste van N$3 000 tot N$5 000 verhoog, vir ’n bok van N$500 tot N$800, vir ’n skaap van N$700 tot N$800, vir perde van N$800 tot N$1 500, vir ’n donkie van N$500 tot N$1 000 en vir ’n vark van N$700 tot N$1 000.
Intussen het oesskadebetalings gestyg van N$250 tot N$1 000 vir ’n kwart van ’n hektaar en van N$1 000 tot N$2 500 vir een hektaar.
Die ministerie het destyds gesê die vergoeding vir lewensverliese kan tans nie verhoog word nie, aangesien dit van N$5 000 in 2009 tot N$100 000 in 2018 verhoog is.
“Die bedrag van N$100 000 is ook voldoende om begrafniskoste te dek,” het die ministerie gesê.
In April vanjaar het die vergoeding vir die verliese van beeste van N$5 000 tot N$8 000 gestyg.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie