Voetjie vir voetjie op goeie voet met winter

Jo-Maré Duddy - As daar één ding aan my is wat méér Namibies as enige ander deel van my lyf is, dan is dit my voete. Hulle is bederf met die eindelose vryheid van die wye vlaktes, lief daarvoor om één met die natuur te wees.Kaalvoetkind was ek nog my hele lewe lank. Die ergste verdrukking wat my twee trappers verdra, is sandale. En dié word eerste ding saans doer ver in ‘n hoek uitgeskop sodat Voetjies letterlik plat op die aarde kan bly. Sodat my tone ongebonde in die tuingrond kan gaan rondsnuffel, met sagte nuwe grassies in voetpaadjies kan gaan kennismaak. Op hul eie manier ‘n onverwagse klippie kan uittrap omdat dit dom kantoorvoete onkant vang. Die lou son van die namiddag wat nog in die leiklipstoep skuil, kan indrink. Later op die koel teëls lafenis soek terwyl aandete in warm potte prut. En uiteindelik onder die koue linne van my beddegoed kan rus vind.My voete is nie skoeneslawe nie.Met die eerste herfsbyt in die oggendluggie – ietwat meer gevoelig danksy die mildelike reën die afgelope tyd – moet hulle teen wil en dank dus verlede week dus terug toe-skoene toe. G’n keuse het ek nie: Want as my voete koud is, begin my kop hiberneer. En as slagoffer van ‘n gejaagde stadsbestaan, is ‘n winterslapie Kop nie beskore nie.Sommer uit die staanspoor gedra my tone hulle soos iemand wat met die verkeerde voet uit die bed opgestaan het. Selfs al is sagte leerskoene en ingeloopte tekkies ou bekendes wat soos familie elke jaar kom kuier, hanteer Voete dié wedersiens steeds soos ‘n eerste kennismaking wat hulle ongemaklik laat rondwriemel. Stout kinders sonder maniere wat botweg weier om dié kennisse selfs met ‘n piksoentjie te verwelkom.Die gevolg is blase op die meer halsstarige tone, rou hakke en beentjies onder my voete wat kliek-kliek uit hul gemaksone gedruk word.Elke jaar se storie, dié moedswilligheid van Voete.Roompies – van nuwes wat die afgelope seisoen in oorsese laboratoriums opgetower is tot staatmaker boererate – word nadergesleep. So ook pleisters, watte en sokkies. Enigiets om die koshuis-toe-gaan vir Voete minder traumaties te maak.Mooipraat elke oggend. “Verstaan tog rede,” probeer ek paai. “Ons wil nie vanjaar wéér die skurfheid laat amok saai nie. Die resessie rasper reeds genoeg.”“Onthou julle daai aaklige barste in jul hakke? Is dit nie genoeg dat die ekonomie ons klaar tot op die been sny nie?” troos ek met die nuwe én ou salfies.Maar die knie buig is min. My toe-gegespede hart dreig-dreig om haar voet dwars neer te sit, terwyl my toegeveterde tone onbeholpe probeer om hul voete in die nuwe seisoen te vind.“Is wintersvoete dan rêrig só erg?” protesteer my hele wese terwyl ek gang-af skuifel. “Kan Dapper en Stapper maar nie net vanjaar die winter voetstoots aanpak nie?”

Voetjie vir voetjie op goeie voet met winter

Kommentaar

Republikein 2025-06-20

Meld asseblief aan om kommentaar te lewer

Voetjie vir voetjie op goeie voet met winter

Kommentaar

Republikein 2025-06-20

Meld asseblief aan om kommentaar te lewer

MELD AAN

Advertensie