Uitbranding, angs wesenlik onder verpleegsters
’n Gesondheidswerker was gister onder die drie Covid-19-verwante sterftes wat in Namibië aangemeld is.
Henriette Lamprecht
Ek het altyd geweet mense is kosbaar en beteken baie, maar nou besef ek dit soveel meer. So sê die hoofbestuurder van die Lady Pohamba Private Hospitaal, me. Hannelie Botha, nadat 32 uit die 34 hospitaalpersoneel wat positief vir Covid-19 getoets het, gesond en terug by die werk is.
Volgens Botha gaan dit “baie goed” met die 32 en is dit ongelooflik om hulle terug te hê. Botha sê die betrokke personeel het erken hulle het emosioneel swaargekry en het alleen en geïsoleerd gevoel.
“Dit was vir hulle sleg dat die ander moet werk en hulle kan nie help nie,” het sy gesê.
Volgens die betrokke personeel het hulle veral in die eerste drie dae ook angs ervaar, omdat hulle die simptome ken en bang was dit raak erger.
“Hulle ken die literatuur en het gewonder ‘wat as dit erger en ek sieker raak?’ Hul gemoedstoestand het egter omgeswaai toe hulle sien die medikasie werk en hul toestand verbeter.”
’n Gesondheidswerker van die Swakopmund-distrik, ’n 59-jarige vrou met onderliggende mediese toestande, was gister een van drie nuwe Covid-19-verwante sterftes wat deur die adjunkminister van gesondheid en maatskaplike dienste, dr. Esther Muinjangue, aangekondig is.
Teen laas Saterdag het 301 gesondheidswerkers positief vir Covid-19 getoets, 4,1% van die totale gevalle. Hiervan was 202 (67,1%) in diens van die staat en 98 (32,6%) in die private gesondheidsbedryf.
Die meeste gesondheidswerkers wat positief vir Covid-19 getoets het, was in die Khomasstreek (205). Die getalle vir die res van die streke wat deel van ’n onlangse studie gevorm het wat fokus op die voorkoms van uitbranding onder verpleegsters, sluit in Kavango-Oos (vyf), Oshikoto (twee), Oshana (ses) en Omaheke (een).
Volgens die studie deur dr. Wesley R. Pieters en me. Letisha Matheus gaan die uitbranding met onder meer angs en slapeloosheid gepaard.
Verpleegsters vorm deel van 80% van Namibië se werksmag in die gesondheidsektor wat nou in die frontlinie van die land se Covid-19-stryd staan, met ’n beraamde getal van 2 848 geregistreerde verpleegsters en 2 043 ingeskrewe verpleegsters.
Volgens die studie kan stres, veroorsaak deur onder meer oortyd en ongereelde werksure, onder meer tot afwesigheid of swak pasiëntesorg lei. Onder verpleegsters was die grootste bydraende faktore onder meer ’n gebrek aan hulpbronne.
Swak werksomstandighede bring mee dat gekwalifiseerde verpleegters eerder hul heil in die private sektor gaan soek. Uit die 104 geregistreerde verpleegsters het 65 na die private sektor beweeg tussen 2001 en 2004, terwyl 39 na ander lande gaan werk het, sê die studie.
Die bevindings sonder ook oorvol staatshospitale, die gebrek aan hospitaalpersoneel om aandag aan hul pasiënte te skenk om enige skade of foute uit te skakel en die beweerde mishandeling van pasiënte uit as probleme wat die gesondheidsministerie teister.
Die gebrek aan verpleegpersoneel word by veral distrikshospitale uitgesonder, met verpleegsters wat dikwels afwesig van hul onderskeie werkstasies is omdat hulle sonder toesig of steun van mediese beamptes en geregistreerde verpleegsters werk. Die meeste gekwalifiseerde personeel wil ook nie in afgeleë gebiede werk nie, weens ’n gebrek aan voldoende behuising, ongunstige werksomstandighede en onregverdige bestuurspraktyke.
’n Totaal van 750 vraelyste is in die betrokke streke versprei, waarvan 672 voltooi is (89,6%). Die 672 verpleegsters sluit ingeskrewe, geregistreerde en studenteverpleegsters in staatshospitale en klinieke in.
– [email protected]
Ek het altyd geweet mense is kosbaar en beteken baie, maar nou besef ek dit soveel meer. So sê die hoofbestuurder van die Lady Pohamba Private Hospitaal, me. Hannelie Botha, nadat 32 uit die 34 hospitaalpersoneel wat positief vir Covid-19 getoets het, gesond en terug by die werk is.
Volgens Botha gaan dit “baie goed” met die 32 en is dit ongelooflik om hulle terug te hê. Botha sê die betrokke personeel het erken hulle het emosioneel swaargekry en het alleen en geïsoleerd gevoel.
“Dit was vir hulle sleg dat die ander moet werk en hulle kan nie help nie,” het sy gesê.
Volgens die betrokke personeel het hulle veral in die eerste drie dae ook angs ervaar, omdat hulle die simptome ken en bang was dit raak erger.
“Hulle ken die literatuur en het gewonder ‘wat as dit erger en ek sieker raak?’ Hul gemoedstoestand het egter omgeswaai toe hulle sien die medikasie werk en hul toestand verbeter.”
’n Gesondheidswerker van die Swakopmund-distrik, ’n 59-jarige vrou met onderliggende mediese toestande, was gister een van drie nuwe Covid-19-verwante sterftes wat deur die adjunkminister van gesondheid en maatskaplike dienste, dr. Esther Muinjangue, aangekondig is.
Teen laas Saterdag het 301 gesondheidswerkers positief vir Covid-19 getoets, 4,1% van die totale gevalle. Hiervan was 202 (67,1%) in diens van die staat en 98 (32,6%) in die private gesondheidsbedryf.
Die meeste gesondheidswerkers wat positief vir Covid-19 getoets het, was in die Khomasstreek (205). Die getalle vir die res van die streke wat deel van ’n onlangse studie gevorm het wat fokus op die voorkoms van uitbranding onder verpleegsters, sluit in Kavango-Oos (vyf), Oshikoto (twee), Oshana (ses) en Omaheke (een).
Volgens die studie deur dr. Wesley R. Pieters en me. Letisha Matheus gaan die uitbranding met onder meer angs en slapeloosheid gepaard.
Verpleegsters vorm deel van 80% van Namibië se werksmag in die gesondheidsektor wat nou in die frontlinie van die land se Covid-19-stryd staan, met ’n beraamde getal van 2 848 geregistreerde verpleegsters en 2 043 ingeskrewe verpleegsters.
Volgens die studie kan stres, veroorsaak deur onder meer oortyd en ongereelde werksure, onder meer tot afwesigheid of swak pasiëntesorg lei. Onder verpleegsters was die grootste bydraende faktore onder meer ’n gebrek aan hulpbronne.
Swak werksomstandighede bring mee dat gekwalifiseerde verpleegters eerder hul heil in die private sektor gaan soek. Uit die 104 geregistreerde verpleegsters het 65 na die private sektor beweeg tussen 2001 en 2004, terwyl 39 na ander lande gaan werk het, sê die studie.
Die bevindings sonder ook oorvol staatshospitale, die gebrek aan hospitaalpersoneel om aandag aan hul pasiënte te skenk om enige skade of foute uit te skakel en die beweerde mishandeling van pasiënte uit as probleme wat die gesondheidsministerie teister.
Die gebrek aan verpleegpersoneel word by veral distrikshospitale uitgesonder, met verpleegsters wat dikwels afwesig van hul onderskeie werkstasies is omdat hulle sonder toesig of steun van mediese beamptes en geregistreerde verpleegsters werk. Die meeste gekwalifiseerde personeel wil ook nie in afgeleë gebiede werk nie, weens ’n gebrek aan voldoende behuising, ongunstige werksomstandighede en onregverdige bestuurspraktyke.
’n Totaal van 750 vraelyste is in die betrokke streke versprei, waarvan 672 voltooi is (89,6%). Die 672 verpleegsters sluit ingeskrewe, geregistreerde en studenteverpleegsters in staatshospitale en klinieke in.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie