Stryd kan vooraf ontlont word

Dani Booysen - Die uitsluitaksie en staking wat Maandag begin het by die grootste konstruksieprojek in die land, die Neckartal-dam in die Suide van Namibië, plaas arbeidsbetrekkinge in moeilike ekonomiese tye opnuut in die kalklig, maar verskeie ander kwessies is ook ter sprake.
Dinsdag het die ministerie van landbou, water en bosbou gesê die staking kos N$2 miljoen per dag.
Indien, soos veelal gebeur, vanaf die hoogste vlakke van die sentrale regering of deur goewerneurs as die staatshoof se gesante by arbeidsgeskille ingegryp moet word om skikkings te help bewerkstellig, funksioneer prosesse en strukture vir die beslegting van konflik nie optimaal nie.
Ook ter sprake is beweerde swak betaling, voortrekkery en ander vermeende miskennings van werkers se regte deur ’n buitelandse reus, Salini Impregilo. Getroue en doeltreffende besoeke deur arbeidsinspekteurs behoort sulke sake vinnig in die reine te bring, of dit as onwaarhede te ontmasker.
Benewens vir betwiste kontrakte is die beweerde wanbetaling van kontrakteurs en subkontrakteurs – wat werkers ernstig kan raak – ’n ander oorsaak van die staking. Dit is nie uniek nie. Dikwels ervaar kontrakteurs en subkontrakteurs wat vir die staat en sy instellings in ander bedrywe werk soortgelyke probleme met kontantvloei.
’n Beter, oorhoofse bestuurstelsel vir betalings uit die staatskas en monitering om te verseker dat geld betyds vloei soos dit moet, ook tot by die werkers op die heel laagste vlakke, kan sulke probleme minimaliseer.
’n Behoorlike ondersoek na alle strydpunte by die Neckartal-projek is gerade.

So sê ander
29 Junie 2016

Al wat rade wil hê, is inskiklikes

Een van Suid-Afrika se hartseerste oomblikke sal wees wanneer Thuli Madonsela die pos van Openbare Beskermer (OB) aan die einde van haar termyn van sewe jaar ontruim.
Sy was vreesloos, was aan niemand iets verskuldig nie en het volkome begryp wat die Grondwet van haar vereis.
Omdat sy haar so goed van haar taak gekwyt, die magtiges en korruptes die stryd aangesê en hul misdade onthul het, sal die president en sy kliek bloedsuiers gewis verheug wees wanneer sy gaan. Dít is hoekom die parlementêre komitee wat die Hoofstuk 9-kandidate aanwys, onpartydig, deeglik en nie polities gedrewe moet wees nie.
Die ANC-oorheerste komitee gaan sy bes doen om nog ’n hansie-my-kneg aan te stel.
Dit is hier waar die burgerlike gemeenskap druk op die komitee moet uitoefen om die regte kandidaat aan te stel.
• RHODA KADALIE – NETWERK24