Nag van moord op kaptein Hans

Des Erasmus

Hy was bekend as Captain Ele­phant, Kaptein Hans en Air Hans. Een van toerisme se grootste manne van aansien, Hans-Jörg Möller, is dood.
In die nagtelike ure van Vrydagoggend is hy en sy gesin op Walvisbaai deur vyf rowers oorval. Saterdagmiddag omstreeks drieuur het hy in die Swakopmundse MediClinic in sy stryd tot die dood gesterf aan die koeël­wond wat hy opgedoen het.
Sy vrou, Carol-Ann, het in dieselfde voorval beserings aan haar gesig en nek opgedoen. Daar was ’n harde hou teen die kant van haar kop, sy het ’n gebreekte neus, het van haar tande verloor en het ’n snywond aan haar nek. Gister was sy steeds onder verdowing en in afsondering met haar ma, me. Rita Sowden, wat beheer oor die moeilike situasie en die sorg van hul twee jong dogters, Riana-Michelle en Heidi-Ann, geneem het.
Gisteroggend het die polisie twee inhegtenisnemings van die vermeende bendelede bevestig. Twee mans is op die pad tussen Ondangwa en Oshakati aangekeer, maar een is laat gaan omdat hy nie aan die voorval gekoppel kon word nie. Nog ’n inhegtenisneming is in Windhoek uitgevoer. Möller se dood in ’n Swakopmundse hospitaal maak die aanval van Vrydagoggend op Walvisbaai nou ’n klag van moord.
Sowden het gisteroggend aan Republikein gesê sy sit met ’n huis vol mense en in ’n moeilike situasie waar dit nie maklik is om te praat nie. Sy het wel een weergawe bevestig van wat Vrydagoggend in die huis feitlik teenaan die strandmeer gebeur het. Noodinstansies het Möller van die toneel van veragting na die Swakopmundse MediClinic gebring waar hy Saterdagmiddag net ná drieuur gesterf het aan ’n koeëlwond in sy maag, waarskynlik deur die dikderm en deur sy milt, vir die punt om uiteindelik in sy rug vas te slaan.
Die dood het ingetree voordat hy sodanig gestabiliseer kon word dat hy vir verdere mediese sorg na Windhoek oorgeplaas kon word.
’n Bevestigde weergawe van die voorval is dat in die vroeë ure van Vrydagoggend aan die veiligheidshek voor die voordeur van die huis gepeuter is. Carol-Ann het ondersoek gaan instel.
Sy het op die mans, waarskynlik vyf van hulle, afgekom en geskreeu. Sy is deur die bende oorval en teen die kop en in haar gesig geslaan. In haar toestand het sy in die rigting van die kamer beweeg waar die egpaar se twee jong kinders geslaap het. Terselfdertyd het wyle Möller op die aanvallers afbeweeg. ’n Skoot het geklap en hy het op die vloer geval.
Carol-Ann het voor die deur van die kamer gelê. Hans-Jörg het probeer opstaan om haar te help en om die kinders te beskerm. Die aanvallers het haar gevra wat is daarbinne. Sy het geantwoord haar kinders. Die bendelede het in die kamer ingegaan. Sy het gesmeek dat die kinders nie leed aangedoen moet word nie.
Die mans het aan haar gesê sy moet nie dom wees nie. Hulle sal haar nie doodmaak nie, hulle wil weet waar’s die geld. Hulle sal nie die kinders seermaak nie.
Onder dwang het sy toe die kleinkas van hul sakeonderming aan die mans gegee en die kluis oopgesluit. Al hul selfone, ’n skootrekenaar, ’n handsak en ’n beursie met Botswana- en Zimbabwe-geld was onder die aanvallers se buit. Daarna is sy aan haar hande en voete gebind en het die aanvallers hul uitwykvoertuig ontbied en gevlug. Sy het die polisie en ’n ambulansdiens ontbied nadat sy haarself van ’n bed bevry het.
’n Boesemvriend van wyle Möller, mnr. Oscar Plichta van Windhoek, het aan Republikein gesê hulle was meer as net vriende. Hul kameraadskap strek uit die jaar 2000 toe hulle saam huurvlugte in Angola onderneem het. Op Walvisbaai was hy ook die eienaar van Sun Sail Catamarans, ’n toeronderneming met tweerompbote, en op land het hy ook as toerleier opgetree. In die proses het hy ook met duisende toeriste van oorsese lande kennis gemaak wat hom later vir sy uitstekende diens geloof het.
In Windhoek was hy ook bekend as ’n toerleier wat elke jaar aan die toerisme ekspo deelgeneem het. Daar het hy hom onderskei as die man wat ekspogangers elke jaar met soesji en oesters bederf het as deel van sy re­klamemateriaal vir sy katamarantoere. In Windhoek het hy op vliegsafari's as toerleier vir toeriste opgetree en op land was hy ook op bustoere die toerleier.
Volgens Plichta het hy in 2010 na Walvisbaai verhuis.
Plichta sê hy was ’n wonderlike pa vir sy twee kinders. In dié verband herinner hy hom aan ’n vliegsafari van ’n maand gelede wat hy saam met Carol-Ann en die kinders deur Suid-Afrikia onderneem het.
Op die gebied van lugvaart was hy enkele weke gelede een van die deelnemers aan die lugskou met ligte vliegtuie op Uis. Hy het ook in die komitee gedien wat die saamtrek gereël het.
Plichta herinner hom ook aan die dae toe hy met lugvertonings lekkers saamgebring het vir die kinders wat kom kyk het. “Hy was ’n omgeemens. In hom was geen lelike goed nie. Dit was verkeerd dat so ’n man só doodgemaak moes word.”