Ma wil dogter repatrieer

Catherine Sasman - Die vrou wat die Mennonitiese pastoor Pedro Marcelino Moussongela dagvaar vir die beweerde ontvoering van haar dogter, eis dat haar kind na Namibië gerepatrieer word.
Uit korrespondensie wat in Republikein se besit is, bevestig die vrou die dogter asook drie ander van Moussongela se kinders is in die sorg van die Londense stadsgebied Haringey se plaaslike owerheid. ’n Ouer suster woon elders in Londen.
’n Prokureur wat vir die Haringey plaaslike owerheid werk, me. Ste­phanie Williams, het in ’n brief gesê die wyse waarop die meisie wat na bewering ontvoer is in die Verenigde Koninkryk (VK) aangekom het, asook kommer oor haar sorg in die verlede, het die plaaslike owerheid en howe op DNS-toetse laat aandring voor sy toegelaat sal word om gerepatrieer te word.
Die ma wat in Namibië woon, weier om DNS aan die VK of aan enige ander land te voorsien. Sy het egter ingestem dat die toetse in Namibië uitgevoer word.
Williams, wat in familie-, geestesgesondheid en kindersorgregte spesialiseer, het gesê die vermeende ontvoerde meisie en haar halfsusters het aanvanklik op 11 September 2014 onder die aandag van Haringey se kinderdienste gekom.
Sy het gesê die plaaslike owerheid in Londen “oorweeg” die repatriasie van die kinders, maar dat hulle “seker moet wees oor die sorg wat die kinders sal kry en dat dit in hulle belang is om gerepatrieer te word”.
Sy het gesê die kinders is deur ’n “oënskynlike vreemdeling” na die plaaslike owerheid se kantoor in Wood Green – ’n distrik in Noord-Londen – gebring. Hy het gesê die kinders is “op straat” gevind. Die kinders het geen besittings gehad nie, behalwe vir ’n nota waarop geskryf is: “Help hierdie kinders asseblief om hul suster te vind . . .” Dié het blykbaar in Julie 2011 in die VK aangekom.
Voorts was daar geskryf: “Hulle het haar regtig nodig. Hulle soek haar aanhoudend. Sy sal weet wat om met hulle te doen.”
Williams het gesê dit het voorgekom asof die kinders voorgesê is om te verklaar hoe hulle in die VK gekom het, van waar hulle afkomstig is en waar hulle voorheen gewoon het. Dié stories was egter redelik teenstrydig.
Met hul aankoms by kindersorgdienste, het die kinders aanvanklik gesê hulle is van die Demokratiese Republiek van Kongo (DRK) en dat hulle per vliegtuig in Londen aangekom het. Later het hulle gesê hulle het per trein aangekom, beweer hulle het nog nooit hul ouers gesien nie, en dat hulle nie paspoorte of identiteitsdokumente het nie.
In Londen is die kinders aanvank­lik by twee afsonderlike pleegouers geplaas, voor pleegsorg vir hulle almal saam gevind is.
Williams het geskryf dat een van die kinders op 5 Februarie 2015 ’n “betekenisvolle onthulling” gemaak het toe sy gesê het hulle is nie van die DRK nie, maar van Namibië en dat hulle in Junie of Julie 2014 in die VK gekom het.
Die kinders het later onthul dat die polisie in Namibië verskeie kere op Moussongela se huis toegesak het weens beweringe van seksuele en fisiese mishandeling. Hulle het ook verklap hoe Moussongela ’n kind by een van sy dogters verwek het.
In Mei verlede jaar het die Londense plaaslike owerheid reëlings getref dat drie van die meisies saam in langtermynpleegsorg sal bly.
Williams het gesê dit gaan goed met die kinders en dat hul verhouding met mekaar mooi ontwikkel.
Sy het geskryf die kinders het die wens uitgespreek om in die VK te bly, omdat hulle beter geleenthede daar het en dat hulle bekommerd is oor hul veiligheid en sorg sou hulle na Namibië terugkeer.