Gesond eet is vervelig!
Yandi du Plessis
Jy het reg gelees. Lekker kos is een van die eenvoudigste vreugdes in die lewe. Ek dink egter meeste mense ouer as 20 het al in 'n stadium die doelbewuste besluit geneem om gesonder te eet, of altans om te probeer.
Veral wanneer jy besef jou metabolisme word ál hoe stadiger soos jou fronsplooie vermeerder. Só het ek toe ook onlangs besluit om meer moeite te doen om gesonde kos vir myself voor te berei. Die feit dat ek my oefentekkies nie naastenby genoeg aantrek nie, het baie met dié kopskuif te doen.
Die eerste paar dae het dit goed gegaan, en ek was baie trots op myself wanneer ek 'n gekookte eier of 'n bakkie hawermout vir ontbyt geëet het, of 'n pakkie neute of rice cakes vir middagete. Ek moes die drang onderdruk om vir almal – wat lank genoeg sou stilstaan om te luister – te vertel ek het die vorige aand 'n mengelslaai (sonder sous) en 'n stukkie hoender wat ek in die air fryer gaargemaak het (want olie is selluliet in 'n bottel) geëet. Oomblikke soos díe wil mens graag jou bord kos afneem en op Instagram post met 'n hutsmerk soos #healthyliving.
Vir so drie dae het dit goed gegaan, maar op die vierde dag het ek begin droom van pizza en slaptjips en sjokolade. Jy ignoreer dié drange, maar dis blerrie moeilik!
“Jy moet net 'n week uithou, Saterdag kan 'n cheat dag wees,” sê jy vir jouself.
Die mense wat sê jy verloor later jou lus vir soetgoed of wegneemetes as jy lank genoeg gesond eet, is óf liegbekke óf net baie geseënd met dié gawe. Vir my werk dit beslis nie so nie. Inteendeel, hoe langer ek rou groente en laevet-jogurt eet, hoe meer fantaseer ek oor enigiets met gesmelte kaas of sjokolade bo-oor. Wanneer jy begin dink aan gesmelte sjokolade bo-oor kaas, moet jy weet jou varkies het die hok verlaat (heel moontlik op soek na iets anders as bokkos).
Deesdae proe ryskoekies vir my soos houtsaagsels en al die water wat ek drink jaag my alewig badkamer toe. My kollegas dink seker daar is iets fout met my.
Die moeilikheid is dit is juis dié tyd van die jaar wanneer ons goed wil lyk, want ons wil nie soos vetkoekdeeg op die strand lê nie. Ons wil plek maak vir die lekker Kersmaaltye wat Ma gaan voorberei, en die moewiese bak trifle wat Ouma gaan maak. Om nie eens te praat van die Nuwejaar-spitbraai en die lekker aartappelslaai daarby nie. Plus, geen mens wat ek ken is lus om sy/haar kosbare verlofdae op oefening te mors nie. Dié situasie is basies soos die teenoorgestelde van 'n beer wat kos bymekaarmaak voor hibernasie. Ons, of altans ek, wil nou soveel selfdissipline as moontlik inspan sodat ons soos otjies kan gaan vakansie hou.
Ek bid hard vir selfdissipline vir die volgende twee weke, sodat ek met 'n skoon gewete (en sonder selluliet) kan gaan sonbaai, en hopelik fiets en bruingebrand en uitgerus kan terugkom; dit is as wonderwerke nog gebeur.
Jy het reg gelees. Lekker kos is een van die eenvoudigste vreugdes in die lewe. Ek dink egter meeste mense ouer as 20 het al in 'n stadium die doelbewuste besluit geneem om gesonder te eet, of altans om te probeer.
Veral wanneer jy besef jou metabolisme word ál hoe stadiger soos jou fronsplooie vermeerder. Só het ek toe ook onlangs besluit om meer moeite te doen om gesonde kos vir myself voor te berei. Die feit dat ek my oefentekkies nie naastenby genoeg aantrek nie, het baie met dié kopskuif te doen.
Die eerste paar dae het dit goed gegaan, en ek was baie trots op myself wanneer ek 'n gekookte eier of 'n bakkie hawermout vir ontbyt geëet het, of 'n pakkie neute of rice cakes vir middagete. Ek moes die drang onderdruk om vir almal – wat lank genoeg sou stilstaan om te luister – te vertel ek het die vorige aand 'n mengelslaai (sonder sous) en 'n stukkie hoender wat ek in die air fryer gaargemaak het (want olie is selluliet in 'n bottel) geëet. Oomblikke soos díe wil mens graag jou bord kos afneem en op Instagram post met 'n hutsmerk soos #healthyliving.
Vir so drie dae het dit goed gegaan, maar op die vierde dag het ek begin droom van pizza en slaptjips en sjokolade. Jy ignoreer dié drange, maar dis blerrie moeilik!
“Jy moet net 'n week uithou, Saterdag kan 'n cheat dag wees,” sê jy vir jouself.
Die mense wat sê jy verloor later jou lus vir soetgoed of wegneemetes as jy lank genoeg gesond eet, is óf liegbekke óf net baie geseënd met dié gawe. Vir my werk dit beslis nie so nie. Inteendeel, hoe langer ek rou groente en laevet-jogurt eet, hoe meer fantaseer ek oor enigiets met gesmelte kaas of sjokolade bo-oor. Wanneer jy begin dink aan gesmelte sjokolade bo-oor kaas, moet jy weet jou varkies het die hok verlaat (heel moontlik op soek na iets anders as bokkos).
Deesdae proe ryskoekies vir my soos houtsaagsels en al die water wat ek drink jaag my alewig badkamer toe. My kollegas dink seker daar is iets fout met my.
Die moeilikheid is dit is juis dié tyd van die jaar wanneer ons goed wil lyk, want ons wil nie soos vetkoekdeeg op die strand lê nie. Ons wil plek maak vir die lekker Kersmaaltye wat Ma gaan voorberei, en die moewiese bak trifle wat Ouma gaan maak. Om nie eens te praat van die Nuwejaar-spitbraai en die lekker aartappelslaai daarby nie. Plus, geen mens wat ek ken is lus om sy/haar kosbare verlofdae op oefening te mors nie. Dié situasie is basies soos die teenoorgestelde van 'n beer wat kos bymekaarmaak voor hibernasie. Ons, of altans ek, wil nou soveel selfdissipline as moontlik inspan sodat ons soos otjies kan gaan vakansie hou.
Ek bid hard vir selfdissipline vir die volgende twee weke, sodat ek met 'n skoon gewete (en sonder selluliet) kan gaan sonbaai, en hopelik fiets en bruingebrand en uitgerus kan terugkom; dit is as wonderwerke nog gebeur.
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie