Geslagsgelykheid in die kruisvuur

Die parlementslid van die Popular Democratic Movement (PDM), me. Elma Dienda, het haar teleurstelling oor die swak verteenwoordiging van vroue in pres. Hage Geingob se hervormde kabinet uitgespreek.

Sy sê die lank verwagte kabinetskommeling het hoop meegebring, maar ook besorgdheid laat ontstaan omdat sekere aspekte nie in ag geneem is nie.

“Ons grootste bron van kommer is dat hierdie kabinetskommeling kritieke aspekte van bevoegdheid en geslagsbalans oorgeslaan het. Dit het aan vroue bewys daar is nouliks vir hulle ‘n geleentheid om in die uitvoerende gesag te dien, gegewe dat die skommeling deels was vanweë twee vroulike ministers, me. Sophia Shaningwa en me. Pendukeni Iivula-Ithana, wat hul poste verlaat het. Dit was ‘n geleentheid te danke aan twee vroulike kandidate.

“In dieselfde trant is die adjunkte van die Nasionale Beplanningskommissie, die ministerie van sport, jeug en nasionale diens asook die ministerie van myne en energie vroue. Pleks van hulle tot die uitvoerende gesag te bevorder, bly hulle waar hulle is. Dit is hartseer dat die president dit nie raaksien nie. Met die bietjie vordering wat tot dusver met die bemagtiging van vroue in ons land gemaak is, laat hierdie uitsluitings wat geslagsgelykheid betref, ons terugsak,” sê Dienda.

Sy haal die Suider-Afrikaanse Ontwikkelingsgemeenskap (SADC) se geslagsmonitor aan: “Die SADC-protokol vir geslag en ontwikkeling streef daarna om vroue maatskaplik, ekonomies en polities te bemagtig, weg te doen met diskriminasie, en geslagsgelykheid deur wetgewing, beleide en projekte te verseker.

“Die monitor wys ook daarop die protokol maak voorsiening vir grondwetlike en wetlike regte, bestuur, onderwys en opleiding, produktiewe bronne en werkverskaffing, geslagsgegronde geweld, gesondheid en MIV/vigs, die handhawing van vrede, konflikresolusie asook media, inligting en kommunikasie oor sake wat vroue raak.”

Volgens Dienda is van die vernaamste kritiek teen die SADC-groep die gewoonte om verskeie verbintenisse en voornemens op papier te maak, sonder om die planne te implementeer. Die onlangse kabinetskommeling is volgens haar ‘n voorbeeld hiervan.

Sy sê sy is dankbaar vir die top- ministeriële posisies wat vroue beklee. Die mislukking om enige vrou in die onlangse veranderinge in die uitvoerende gesag in te sluit, is egter ‘n aanduiding dat Namibië retrogressief is wat verwesenliking van geslagsbalans in die wetgewende gesag en belangrike besluitnemingsposisies betref, sê Dienda.

Sy sê dit is die gebruik in die openbare én private sektor, en ondermyn vroue se bevoegdheid.

“Ons doen gevolglik ‘n beroep op pres. Geingob om te verseker vroue word gelyk aangestel en dieselfde as hul manlike eweknieë behandel. Vroue is in die meeste gevalle beter presteerders, gehoorsaam en minder korrup as mans,” sê Dienda.

Voorts, sê sy, presteer instansies beter waar vroue betrokke is, en ‘n mens hoor selde van korrupte praktyke waar vroue in die topleierskap is.

"Die kabinetskommeling is niks anders as hopeloosheid gevorm deur politieke geleenthede en die koop van lojaliteit deur die aanstellingsowerheid nie.”