Fantastiese toekoms of nie?

Ek kyk graag fantasie- en wetenskapfiksieflieks of lees boeke met soortgelyke stories.

Onder flieks in hierdie genre is die Star Wars en Star Trek-reekse die bekendste en gewildste. Ek hou van albei.

Albei gaan oor basiese menslike neigings – die een na oorlog en die stryd tussen goed en kwaad, en die ander na die onbekende en om sekere reaksies op vreemde ervarings te hê.

Star Wars gaan oor die force, die lig en donker wat deur alles vloei en deur Jedi- en Sith-vegkunsmeesters aangewend kan word.

Dit ondersoek die mens se vermoë om goed en kwaad te wees en die innerlike stryd wat bepaal watter een oorwin.

Ek geniet dit.

Ek verkies egter steeds Star Trek. Hier word voorgestel die mens het al lankal die ruimte ingevaar, ander lewende wesens teëgekom, en ’n toekomstige samelewing gevestig waarin geld nie nodig is nie, en plig voor selfsug kom.

Verregaande, ek weet, maar dit is juis die wonder van fiksie.

Soms neem ’n verhaal jou só ver weg van jou werklikheid dat jy jou eie ervaring met nuwe oë sien.



Van die worsteling om ’n goeie mens te wees en ’n goeie lewe te leef, is ek bewus en redelik gemaklik mee.

Die vegtonele in Star Wars is wonderlik gechoreografeer, en wie sou nie verlief raak op ’n swaard van lig wat enigiets middeldeur kan sny en boonop aan en af kan skakel nie?

“Luke I am your father.” Die dialoog is ook besonders.

Dit is egter Star Trek se vermetelheid om die potensiaal van die mens se goedheid so ver te vat wat my oortuig dié reeks is beter.

Wie dink die skrywers is hulle? Hoe durf hulle aanneem die mens sal homself tweede stel? Selfs die aarde wat hulle uitbeeld, is goed opgepas, groen en mooi en nog vol wonders.

Praat van fantasie.

Die werklikheid waarin ons lewe, bied min kans op so ’n toekoms vir die mensdom. Kyk liewer Terminator: Judgement Day om te sien waarop ons afpyl.

Star Trek wil voorgee ons verwoes nie als van waarde om ons nie.

Dit wil daarop aandring ons kan vrede maak met dié wat anders as ons lyk, van elders af kom, anders as ons dink, of selfs in iets anders as ons glo. Is dit ooit moontlik?

Fiksie sleep al eeue lank die mensdom die toekoms in. Dinge wat uit die verbeelding spruit, het al dikwels waar geword.

Kyk byvoorbeeld na die storie van Jules Verne se Twenty Thousand Leagues Under the Sea (1870).

Daarin vertel hy van ’n duikboot (die Nautilus) met fantastiese vermoëns, wat later, gedurende die Tweede Wêreldoorlog, by vlootduikbote te siene was.

Tot ’n mate het fiksie die toekoms voorspel. Daar is baie voorbeelde daarvan.

Mens mag droom en jouself verbeel, maar die toekoms is eers duidelik ná dit waarheid word.

Nogtans geniet ek dit om my verbeelding in te span en om te droom oor hoe dit eendag mag wees.

Daarná keer ek na my werklikheid terug.

Hier moet ek dag in en dag uit leef om daai voorbeeldige toekoms te bereik.

Dít is die geleentheid van die lewe, die wonder van asemhaal en die voorreg om nog te kan droom.

Verbeel jou net.