Die storie van die eerste tiervis

Tanja Bause - In Junie verlede jaar het ons tydens ’n familie-ete vir Pa gevra dat hy die storie van sy eerste tiervisvangs vertel. Die kleinkinders het nog nie die storie gehoor nie. Al wat hulle ken, is die groot tierviskop wat op ’n boekrak in die huis staan.

Pa was saam met sy skoonpa na die sendingstasie Andara in die noorde van Namibië. Dit was ’n goeie 45 jaar gelede. Oupa het gaan werk en Pa, mmm . . . ek dink hy wou net bietjie bande met skoonpa smee.

Toe die twee nou daar op Andara is, vra die priester of hulle dalk sou belangstel om ’n tiervis te probeer vang. Beide is baie opgewonde en sê natuurlik ja.

“Daai tyd was daar nie die fancy kunsaas wat mens vandag by enige kampeerwinkel kan koop nie. Nee, die priester het sommer die boonste stukke van ’n koeldrankblikkie gevat. Julle onthou daai ene wat so heeltemal afgetrek het? Nie dies wat ons vandag kry wat aan die blikke bly vassit nie. In elk geval, hy het dit gevat en ’n hoek onderaan vasgemaak en daar was die kunsaas klaar. Hy het die katrol sommer met tou aan ’n besemstok vasgemaak en daar was my hengelstok klaar,” het Pa gesê.

My pa, oupa en die priester is toe uit op die rivier in ’n klein bootjie.

“Julle moet daai besemstok baie goed vashou, want as die tier byt, gaan hy die lyn ruk en ek wil nie al my lyn, katrol en besem verloor nie,” het die priester gesê.

Volgens Pa het hulle nie te lank gewag nie en toe byt hy.

“Ek het bietjie geskrik, moet ek eerlik sê. Eerstens was ek nie so seker dat die patent wat die priester daar aanmekaargeslaan het, gaan werk nie. Tweedens het ek nie verwag dat een vis só kan ruk nie.”

Maar met ietwat van ’n gespartel het Pa die tiervis toe aan boord gebring.

“Omdat dit my eerste tiervis was en hy nogal baie groot was, het die priester gesê hy sal hom vir my preserveer en dít is die viskop daar in die boekrak.”

Nou is my pa se droom dat sy kleinkinders en kinders ook ’n tiervis gaan vang.

“Dit is ’n ongelooflike ervaring en almal moet dit beleef.”

So, in Mei gaan die hele familie op Caprivi toe om tiervis te probeer vang.

Ek moet bieg ek het baie van daai fancy kunsaas reeds gekoop en gepak.

Wat my wel bietjie bekommer, is die mense wat so met hul nette in die Kavango onwettig visvang.

Net nou die dag het ek weer gehoor 300 m onwettige nette is aan die Namibiese kant ingesamel en vernietig.

Die nette was glo vol visse en niemand doen iets oor die vissermanne aan die ander kant van die rivier nie.

Ons mag niks doen nie, omdat dit die oewers en mense van ander lande is en Namibië geen jurisdiksie daar het nie.

Die manne vang alle visse, groot en klein, en volgens lodge-eienaars wat hengeluitstappies aanbied, kan ’n mens die verskil agterkom.

“Die vis word al minder en grotes al skaarser. Jy is nou regtig gelukkig om iets te vang,” sê hulle.

Ek hoop regtig Pa kan ná meer as 45 jaar ten minste nog een keer ’n tiervis vang.