Dankie vir Vadersdag

Wat ’n voorreg is dit nie om ’n pa te wees nie? As ’n man vind ek baie in die lewe om te geniet, maar min dinge kan met pa-wees vergelyk word.

Selfs die trotse gevoel om ’n wonderlike persoonlike prestasie te behaal, kom nie naby die warmte wat in ’n man se bors vloei as jou kind jou verras en beïndruk nie.

Die bevestiging van manwees kom as jy jou kind kan vashou en troos ná ’n ou einatjie of een of ander teleurstelling wat hulle deurmaak. Om te hoor hoe daai fyn stemmetjie jou roep en volle vertroue het dat jy kan regmaak wat ook al fout is. Die besef dat jy dopgehou word, nageaap word, gevolg word en selfs aan geklou word. Jy is die middelpunt van ’n ander persoon se hele wêreld. Dit is asemrowend.

Een dag ’n jaar word vir pa’s, tot ons waardering, opsy gesit. Vadersdag kom vir my soos ’n bloeisel wat bars van kleur en soos nuwe lewe ruik. Jy kan maar van 2020 sê wat jy wil, maar dié jaar op Vadersdag is ek lekker bederf.

Die eerste woorde uit my seun se mond die oggend was: “Gelukkige Vadersdag, Daddy.” My glimlag het van oor tot oor gestrek.

Deur die dag het dit duidelik geword dat my gesin se pogings om Vadersdag te vier ’n geleentheid vir my skep om my oë oop vir die werklikheid oop te maak. Ek is die een wat dankbaar moet wees. Ek moet dankie sê vir die voorreg om pa te wees. Dankie.

Ek moet dankie sê vir die mensies wat so gierig hul kosbare lewens met my wil deel. Dankie. Ek moet dankie sê vir die wonderlike oomblikke van ontdekking en prestasie wat hulle vir my wil wys. Dankie.

Ek sê ook dankie dat ek die een is wie se naam geroep word as iets te hoog gebêre is, te diep onder die bank gerol het, te swaar is om te lig of te moeilik is om oop te draai.

Ek is dankbaar vir my vrou, die moeder van my kinders en koningin van my wêreld. Ek sê dankie vir my familie, my vriende en gemeenskap wat deel van my pligte as pa is.

Dit is as pa dat ek my hoofdoel in die lewe besef het. As pa is die redes baie duideliker. As pa is die motivering baie nader. As pa is die moed om op te staan en aan te hou altyd beskikbaar in die oë van die onskuldiges.

Die verantwoordelikheid van alles kan swaar op ’n pa se skouers rus. Die vasberadenheid om daai swaar gewig op te tel, kom ook vanaf die klank terloops gehoor van ’n gegiggel om die hoekie.

Pa wees is pa staan vir alles. Dit is die omhelsing van oorweldigende verantwoordelikheid, maar ook om met die hoop van môre te woeker. Om pa te wees, is meer as wat ek ooit van gedroom het en ek is dankbaar daarvoor. Dus moet ek maar net sê: Dankie vir Vadersdag.