Brenda Bravenboer sterf skielik
Die bekende skrywer van ’n verskeidenheid boeke wat veral Namibië se mylpale herdenk, Brenda Bravenboer, is skielik Donderdagoggend in Pretoria oorlede waar sy by haar ma gekuier het.
Die skrywer is in Suid-Afrika gebore, maar woon reeds die afgelope 34 jaar in Namibië en sou vandag, 21 Junie, 63 jaar oud geword het.
Van die boeke wat Bravenboer geskryf het, sluit in History of the Namibian Road Sector; The First 100 Years of State Railways in Namibia; Celebrating 20 Years in Central Banking vir die Bank of Namibia; Karakul – Gift from the Arid Land, en ’n boek oor Windhoek wat in 2004 vrygestel is.
Tydens ’n onderhoud met Republikein se susterpublikasie Windhoek Express in April, het Bravenboer gesê sy het nog altyd ’n behoefte gehad om te skryf en om met mense rondom haar te deel wat sy waarneem.
Ná haar aankoms in Windhoek, het sy ’n kursus in joernalisme, draaiboekskryf en fiksie gedoen, waar haar dosent haar aangemoedig het om haar talent te gebruik. So het bogenoemde boeke en meer verskyn.
Weens Bravenboer se fokus op geskiedenis, het die ontwikkeling van elkeen van haar boeke honderde ure se navorsing en in die meeste gevalle jare se werk vereis.
Meer onlangs het sy intensiewe navorsing onderneem vir ’n boek oor ’n Namibiese maatskappy wat ’n eeu se bedrywighede sou vier, en was sy veral opgewonde oor haar nuwe projek, “As It Was Productions”, wat mense se lewensverhale op film vasgevang het.
Volgens haar jarelange vriendin en redakteur, Cathrine Hoff, was Brenda ’n uitsonderlike persoon wat altyd uitgereik het na mense om haar. “Sy was baie noukeurig oor feite en wou altyd meer as een bron aanhaal. Sy laat ’n groot leemte as ’n geskiedskrywer en as ’n vriendin. ’n Groter omgeemens was daar nie.”
Volgens haar vriende en familie, sodra jy ingestap het in Brenda se huis, was jy deel van die familie. Jy was ’n vriend, ’n vriendin, jy was iemand wie se opinie saak gemaak het. Jy het ’n storie gehad wat saak maak, ongeag jou ouderdom. Daar was altyd tyd vir ’n koffie, ’n glasie wyn of iets te ete.
Sy kon wysheid en grappies ewe gemaklik uitdeel en het altyd gesê: “Ek is net wie ek is.” Haar familie was haar trots en met elke vriend wat haar kinders huis toe gebring het, het die familie gegroei. Haar kinders en skoondogters beskryf haar as ’n ma wat altyd gereed was om te help, hetsy met kosmaak, kinders oppas of takies namens hulle verrig wanneer hulle vasbrand.
Sy het altyd tyd gemaak om te luister, maak nie saak waarmee sy besig was nie en dan ook altyd reggestaan met ’n grappie.
“Ons sal haar en haar daaglikse boodskappies, grappies, voice notes en inloer verskriklik mis. Ons harte is stukkend,” het die familie gesê.
Bravenboer laat haar ma, ouer broer, drie kinders en hul eggenote, asook vier kleinkinders agter.
FOTO
Brenda en haar gesin. FOTO VERSKAF
Die skrywer is in Suid-Afrika gebore, maar woon reeds die afgelope 34 jaar in Namibië en sou vandag, 21 Junie, 63 jaar oud geword het.
Van die boeke wat Bravenboer geskryf het, sluit in History of the Namibian Road Sector; The First 100 Years of State Railways in Namibia; Celebrating 20 Years in Central Banking vir die Bank of Namibia; Karakul – Gift from the Arid Land, en ’n boek oor Windhoek wat in 2004 vrygestel is.
Tydens ’n onderhoud met Republikein se susterpublikasie Windhoek Express in April, het Bravenboer gesê sy het nog altyd ’n behoefte gehad om te skryf en om met mense rondom haar te deel wat sy waarneem.
Ná haar aankoms in Windhoek, het sy ’n kursus in joernalisme, draaiboekskryf en fiksie gedoen, waar haar dosent haar aangemoedig het om haar talent te gebruik. So het bogenoemde boeke en meer verskyn.
Weens Bravenboer se fokus op geskiedenis, het die ontwikkeling van elkeen van haar boeke honderde ure se navorsing en in die meeste gevalle jare se werk vereis.
Meer onlangs het sy intensiewe navorsing onderneem vir ’n boek oor ’n Namibiese maatskappy wat ’n eeu se bedrywighede sou vier, en was sy veral opgewonde oor haar nuwe projek, “As It Was Productions”, wat mense se lewensverhale op film vasgevang het.
Volgens haar jarelange vriendin en redakteur, Cathrine Hoff, was Brenda ’n uitsonderlike persoon wat altyd uitgereik het na mense om haar. “Sy was baie noukeurig oor feite en wou altyd meer as een bron aanhaal. Sy laat ’n groot leemte as ’n geskiedskrywer en as ’n vriendin. ’n Groter omgeemens was daar nie.”
Volgens haar vriende en familie, sodra jy ingestap het in Brenda se huis, was jy deel van die familie. Jy was ’n vriend, ’n vriendin, jy was iemand wie se opinie saak gemaak het. Jy het ’n storie gehad wat saak maak, ongeag jou ouderdom. Daar was altyd tyd vir ’n koffie, ’n glasie wyn of iets te ete.
Sy kon wysheid en grappies ewe gemaklik uitdeel en het altyd gesê: “Ek is net wie ek is.” Haar familie was haar trots en met elke vriend wat haar kinders huis toe gebring het, het die familie gegroei. Haar kinders en skoondogters beskryf haar as ’n ma wat altyd gereed was om te help, hetsy met kosmaak, kinders oppas of takies namens hulle verrig wanneer hulle vasbrand.
Sy het altyd tyd gemaak om te luister, maak nie saak waarmee sy besig was nie en dan ook altyd reggestaan met ’n grappie.
“Ons sal haar en haar daaglikse boodskappies, grappies, voice notes en inloer verskriklik mis. Ons harte is stukkend,” het die familie gesê.
Bravenboer laat haar ma, ouer broer, drie kinders en hul eggenote, asook vier kleinkinders agter.
FOTO
Brenda en haar gesin. FOTO VERSKAF
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie