Hofbeslissing oor fosfaat kom volgende week
Namibia Marine Phosphate werk hard om wat hulle as waninligting beskryf, te bekamp.
Augetto Graig – Terwyl die hofbeslissing op 16 Junie oor Namibia Marine Phosphate (NMP) se mynboulisensie afgewag word, ploeg die voorstanders van die Sandpiper-projek vir fosfaatmynbou op die seebodem steeds voort om waninligting oor die ontwikkeling te bekamp.
Mnre. Chris Jordinson en Mike Woodborne dring aan die projek hou groot waarde vir Namibië in en die vrese is ongegrond dat dit die visvangbedryf en die mariene omgewing sal ontwrig.
Woodborne sê baie van die teenstand vir die projek is gegrond op emosies eerder as feite, terwyl Jordinson aandring: “Ons sal nie die visbedryf doodmaak nie. Dit is in elk geval onmoontlik gegewe die klein oppervlak van die seebodem wat ons sal uitpomp,” sê hy.
Hy betreur ook die media se gebruik van foto’s van baggerbote wat afval in die see pomp, wat volgens hom ’n verkeerde indruk skep.
“Ons sal dit nie doen nie; ons sal verseëlde pypleidings gebruik om te verseker ons verloor geen van die fosfaat nie,” het hy gesê. Woodborne voeg by: “Die gebrek aan kennis laat gerugte floreer.”
Jordinson sê die maatskappy het ’n pas voltooide registrasieveldtog vir toekomstige werksgeleenthede by Sandpiper ook gebruik om korrekte inligting te versprei.
Een wanindruk wat bekamp word, is dat die projek diepsee-baggerwerk behels. Volgens Woodborne verwys diepseemynbou na operasies op dieptes van 1 000 tot 6 000 meter. Vir Sandpiper word beoog om vanaf die kuslyn na dieptes tot 250 meter te pomp. Teen hierdie dieptes sal hulle werk binne ’n omgewing wat reeds bekend, bestudeer en gekarteer is, by ’n spesifieke lokasie wat reeds deur ander seenywerhede beïnvloed is, sê hy.
“In ons geval sal ons gebruik maak van eenvoudige tegnologie wat lankal bestaan en waarop nie meer veel verbeter kan word nie. Enige tegnologie wat ons meer doeltreffend kan maak, mag later aangeneem word,” voeg hy by.
Jordinson sê die aanvraag na fosfaat op die internasionale mark het net gegroei vandat die projek meer as tien jaar gelede voorgestel is.
Hy sê die ontwikkeling van litiumysterfosfaatbatterye vir gebruik in elektriese voertuie, asook fosfaat se gebruik in ander groen tegnologie, kan potensieel meer aanvraag beteken. Namibië beskik oor die wêreld se sewende grootste fosfaathulpbron, sê hy.
Die regsaksie teen Sandpiper is in 2016 deur die Konfederasie van Namibiese Visseryverenigings, die Namibiese Stokvisvereniging, die Midwater-vistreilervereniging en Omualu Fishing aanhangig gemaak.
Indien regter Harald Geier op 16 Junie in NMP se guns bevind, sal die mynboumaatskappy sy lewensvatbaarheidstudie van 2013 op datum moet bring, van nuuts af omgewingsklaring moet kry, en onderhandel met die Walvisbaai-munisipaliteit en die haweowerheid (Namport) oor die grond waar hul aanleg gebou moet word.
Hiervoor sal ’n nuwe omgewingsimpakstudie gedoen en ’n nuwe klaringsertifikaat verkry moet word, alvorens enige bouwerk mag begin, operasies mag afskop of die eerste fosfaat vervaardig kan word. “Dit sal die eerste boublok vir ’n fosfaatbedryf in Namibië wees,” meen die NMP.
– [email protected]
Mnre. Chris Jordinson en Mike Woodborne dring aan die projek hou groot waarde vir Namibië in en die vrese is ongegrond dat dit die visvangbedryf en die mariene omgewing sal ontwrig.
Woodborne sê baie van die teenstand vir die projek is gegrond op emosies eerder as feite, terwyl Jordinson aandring: “Ons sal nie die visbedryf doodmaak nie. Dit is in elk geval onmoontlik gegewe die klein oppervlak van die seebodem wat ons sal uitpomp,” sê hy.
Hy betreur ook die media se gebruik van foto’s van baggerbote wat afval in die see pomp, wat volgens hom ’n verkeerde indruk skep.
“Ons sal dit nie doen nie; ons sal verseëlde pypleidings gebruik om te verseker ons verloor geen van die fosfaat nie,” het hy gesê. Woodborne voeg by: “Die gebrek aan kennis laat gerugte floreer.”
Jordinson sê die maatskappy het ’n pas voltooide registrasieveldtog vir toekomstige werksgeleenthede by Sandpiper ook gebruik om korrekte inligting te versprei.
Een wanindruk wat bekamp word, is dat die projek diepsee-baggerwerk behels. Volgens Woodborne verwys diepseemynbou na operasies op dieptes van 1 000 tot 6 000 meter. Vir Sandpiper word beoog om vanaf die kuslyn na dieptes tot 250 meter te pomp. Teen hierdie dieptes sal hulle werk binne ’n omgewing wat reeds bekend, bestudeer en gekarteer is, by ’n spesifieke lokasie wat reeds deur ander seenywerhede beïnvloed is, sê hy.
“In ons geval sal ons gebruik maak van eenvoudige tegnologie wat lankal bestaan en waarop nie meer veel verbeter kan word nie. Enige tegnologie wat ons meer doeltreffend kan maak, mag later aangeneem word,” voeg hy by.
Jordinson sê die aanvraag na fosfaat op die internasionale mark het net gegroei vandat die projek meer as tien jaar gelede voorgestel is.
Hy sê die ontwikkeling van litiumysterfosfaatbatterye vir gebruik in elektriese voertuie, asook fosfaat se gebruik in ander groen tegnologie, kan potensieel meer aanvraag beteken. Namibië beskik oor die wêreld se sewende grootste fosfaathulpbron, sê hy.
Die regsaksie teen Sandpiper is in 2016 deur die Konfederasie van Namibiese Visseryverenigings, die Namibiese Stokvisvereniging, die Midwater-vistreilervereniging en Omualu Fishing aanhangig gemaak.
Indien regter Harald Geier op 16 Junie in NMP se guns bevind, sal die mynboumaatskappy sy lewensvatbaarheidstudie van 2013 op datum moet bring, van nuuts af omgewingsklaring moet kry, en onderhandel met die Walvisbaai-munisipaliteit en die haweowerheid (Namport) oor die grond waar hul aanleg gebou moet word.
Hiervoor sal ’n nuwe omgewingsimpakstudie gedoen en ’n nuwe klaringsertifikaat verkry moet word, alvorens enige bouwerk mag begin, operasies mag afskop of die eerste fosfaat vervaardig kan word. “Dit sal die eerste boublok vir ’n fosfaatbedryf in Namibië wees,” meen die NMP.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie