Gedigte

MOGAMAT SALIE SABAN VAN WALVISBAAI SKRYF:

Oor berge en dale

Soos die winde waai.

Suisend en kwaai.

Aangestap kom sy.

Om liefde te deel aan my sy.

Vlaktes moeisaam warm.

Voetsaam om my te om-arm.

Liefde deel sy mee.

Omgeehart vir my gegee.

Kokerboom se kind.

Suideliefde vrede inni wind.

Woestynson begroet.

Suide bring vrede virri gemoed.

Visrivier se kronkeldraai.

Koel Atlanties ingewaai.

Warm woestyn se kind.

Liefde vir my hart gevind.

Oor rantjies grof en rof.

My tranedal het ontplof.

Danke aan my Hemelheer.

U stuur omgee nog 'n keer.

Verwar

Oktober middelmaand...

Winterweer briesend koud.

Genade, ja nee, winter verkul lente.

Koue suidwes stoot met rente.

Gedagtes en breinselle knoop.

Sal somer na herfs oorloop.

Kolestoof se brousel kook.

Warmsoet gemoedsrus stook.

Noord na suid, wes na oos.

Weer onverstaan boos.

Maanloos nag geen droom vervul.

Warm son is weereens gekul.

Na lente geen somer met rente.

Snoesig binne met suinige sente.

My breins is skoon deurmekaar.

Miskien kom lente volgende jaar.

Plaaspad

Vanaf teerpad oppie tweespoor.

Sinkplaat sing in my oor. Plaashek sing 'n kronkeldeun.

Dor en droog tweespoorkreun.

Graskolle is kol kol versprei.

Reent is lankal verby. Stof in elke gaatjie.

Ek's vervaal met 'n stofbaadjie.

Slingerdraai telefoonpale dui aan.

Ry soos die kronkels betaam.

Kraaie oppi draad gaap. Verlate, 'n windpomp wat slaap.

Geritsel oppi sinkplaatpad.

Gedagtegang deur 'n beeshek.

Plaaspad is soms seepglad.

Wat jy ry met deurnis en respek.