Almal kan leer kook
Roelien het haar droom gevolg
Roelien Esterhuizen sê daar is geen verskil tussen 'n kind met leerprobleme of spesiale behoefte en 'n kind daarsonder nie; almal doen en leer presies dieselfde in die kombuis.
“Wanneer ek aan kosmaak dink, dink ek terug aan my kinderjare; eers in my ouma en later in my ma se kombuis. Ek onthou toe ek baie klein was en op ’n stoel gestaan het sodat ek my ouma kan help pannekoek bak,” het sjef Roelien Esterhuizen, stigter van The Purple Fig Cooking School, gesê.
Roelien is op Aranos op ’n plaas gebore en sy het daar grootgeword tot op 14-jarige ouderdom. Dis in dié plaaskombuis waar haar liefde vir kosmaak begin het.
“Iets wat my altyd sal bybly, is die winterslag en vleiswerk. Ek onthou dit soos gister. ’n Bees, skaap, vark en wild is geslag en verwerk. Ons het nog die vark met ’n lemmetjie geskraap. Ons het wors en salami gemaak en dit het my van kleins af bewus gemaak waarvandaan vleis kom en hoe dit verwerk word. Dit is nie net ’n pakkie wat jy in ’n winkel koop nie.”
Toe Roelien 14 jaar oud was, het die familie Gobabis toe getrek en sy het matriek daar voltooi.
Daarna het sy voedseldiensbestuur gaan studeer.
“Dit was ’n baie intensiewe kursus wat nie net kos en die bestuur daarvan ingesluit het nie, maar ook bestuur in geheel. Dit het ’n breë veld gedek en ná die studies het ek by Mount Etjo Lodge begin werk.”
WERK
Roelien het by verskillende lodges oraloor die land gewerk. Sy was meestal aan die stuur van sake en minder met die kosmaak self betrokke.
“Ek het ook vir vyf jaar ’n restaurant in Windhoek besit. Ongelukkig het baie franchises geopen en ons moes die restaurant weens finansiële redes verkoop. Ek het weer begin om by lodges te werk.”
Roelien was ook by die opleiding van die personeel betrokke en die opstel van die spyskaart.
“In Namibië het ons talle mense wat indiensopleiding kry en dit is waar ek betrokke was. Ek was later ook by verskeie lodges die bestuurder, maar dit het my glad nie gekeer om in die kombuis te staan en te help nie. Veral by die kleiner lodges kan jy nie net een ding doen nie. Jy help hier en daar en sit hand by. Ek het talle kere veral as daar groot troues en funksies was in die kombuis gekook en dit was vir my lekker want ek is eintlik glad nie ’n kantoormens nie.”
Die ure het later te veel geword en so sewe jaar gelede het Roelien die groot stap geneem, haar werk bedank en The Purple Fig Cooking School oopgemaak en begin om haar droom te volg.
PURPLE FIG
“Dit was tyd vir ’n verandering en ek het begin om kookklasse vir kinders by my huis aan te bied en om spyseniering te doen. Dis waar Lize van der Merwe inkom. Sy was een van my eerste studente. Sy was in graad 10 en ons het haar vir die Young Chef of the Year-kompetisie ingeskryf wat sy gewen het. Sy was deel van die span wat in Abu Dhabi aan die African Culinary Cup deelgeneem en brons ingepalm het. Sy het vandag haar eie spysenierbesigheid en dit alles voor sy 21 is.”
Roelien het daardie tyd reeds talle kinders met leerprobleme en spesiale behoeftes in haar klas gehad.
“Die kinders het vaardighede wat skrik vir niks. Dit het my al voorheen by die lodges opgeval. Daar is baie ongeskoolde werkers in die bedryf. Ek het byvoorbeeld by ’n lodge ’n vrou in die kombuis gehad wat nie kon lees of skryf nie. Sy het elke resep uit haar kop geken en die lekkerste kos gemaak.
“Ek vra altyd hoekom moet ’n kind boekslim of ’n A-student wees om kos te kan maak? Jy het ’n aanvoeling vir kosmaak of nie. Ek het al opgelet dat ’n kind met leerprobleme of spesiale behoeftes baie harder werk want hulle moes nog hul hele lewe lank harder werk. Hulle staan nooit vir werk terug nie en hulle gee nie om om hard te werk nie. ”
“Ek het tans ’n kind met dispraksie. Hy was sy lewe lank in spesiale skole, maar niemand het eintlik kans gesien om hom verder te vat nie tot ’n onderwyseres my eendag gevra het of ek hom sal leer kook.
“Hy sal aan die einde van die jaar sy driejaarkursus klaarmaak en hy is die beste in sy klas. Hy kry tussen 80 en 90 persent vir elke toets want hy is geïnteresseerd in wat hy doen.”
Volgens Roelien is daar geen verskil tussen ’n kind met leerprobleme of spesiale behoefte en ’n kind daarsonder nie.
“Almal doen en leer presies dieselfde in die kombuis. Hulle doen dieselfde teoretiese en praktiese toetse. Kinders wat sukkel om te lees en skryf doen die toets mondelings; dit is al verskil. Dis ’n inklusiewe klas en dit laat die kinders met leerprobleme of spesiale behoeftes voel asof hulle ook deel van die samelewing is. Hulle is nie eenkant nie.”
Die kinders wat die driejaarkursus by The Purple Fig Cooking School doen leer vir die eerste 16 maande alle kookmetodes en -vaardighede in die kombuis. Aangesien Purple Fig ook spyseniering doen en verskeie funksie behartig, leer die kinders omdat hulle die kosmaak.
“Ná die16 maande gaan werk hulle vir drie maande in die bedryf by ’n lodge. Dan werk hulle in ’n hotelkombuis en kom dan terug na die kookskool om ses maande bakopleiding te kry. Wanneer die kinders dan hier uitstap, is hulle nie net gekwalifiseerde sjefs nie maak ook gebak-sjefs.”
TOEKOMS
“In die bedryf word daar ongelooflik baie kos gemors en ek het ’n groen uitkyk op die lewe waarheen ek en my man wil beweeg. Ons het ’n stuk grond naby Dordabis gekoop en wil daar met permakultuur begin. Dit is waar alles in simbiose met mekaar is. Alles wat jy voer moet iets kan voer en moet deur iets gevoer word. Ons wil dan klasse aanbied en mense kan na ons toe kom en kook wat hulle gepluk het. Dis my aftreeplan en dit sluit nog steeds die kookklasse in.”
Roelien is reeds besig om by The Purple Fig die kinders te leer hoe om alles te gebruik. Hulle het ’n wurmplaas waarheen skille en groente-afval gaan wat nie andersins gebruik kan word nie. Hulle plant so ver moontlik ook hul eie kruie en groente.
“Niks word gemors nie, byvoorbeeld wanneer die studente leer om ’n hoender te ontbeen, leer hulle die volgende dag hoe om die karkas vir hoenderaftreksel te gebruik.”
RAAD
“Ek dink mense dink hulle moet van 8 tot 5 werk om ’n salaris te verdien. Ek sê volg jou drome so vroeg as moontlik. Nadat ek my restaurant moes verkoop het, het ek vir baie lank net oorleef en vir ’n salaris gewerk.
“Ek het eers op ’n hoë ouderdom begin om my droom te leef en ek sal nooit ryk word nie, maar ek leef elke dag my droom en is gelukkig. Vat die stap en as jy val, staan jy op en gaan aan.”
Roelien is op Aranos op ’n plaas gebore en sy het daar grootgeword tot op 14-jarige ouderdom. Dis in dié plaaskombuis waar haar liefde vir kosmaak begin het.
“Iets wat my altyd sal bybly, is die winterslag en vleiswerk. Ek onthou dit soos gister. ’n Bees, skaap, vark en wild is geslag en verwerk. Ons het nog die vark met ’n lemmetjie geskraap. Ons het wors en salami gemaak en dit het my van kleins af bewus gemaak waarvandaan vleis kom en hoe dit verwerk word. Dit is nie net ’n pakkie wat jy in ’n winkel koop nie.”
Toe Roelien 14 jaar oud was, het die familie Gobabis toe getrek en sy het matriek daar voltooi.
Daarna het sy voedseldiensbestuur gaan studeer.
“Dit was ’n baie intensiewe kursus wat nie net kos en die bestuur daarvan ingesluit het nie, maar ook bestuur in geheel. Dit het ’n breë veld gedek en ná die studies het ek by Mount Etjo Lodge begin werk.”
WERK
Roelien het by verskillende lodges oraloor die land gewerk. Sy was meestal aan die stuur van sake en minder met die kosmaak self betrokke.
“Ek het ook vir vyf jaar ’n restaurant in Windhoek besit. Ongelukkig het baie franchises geopen en ons moes die restaurant weens finansiële redes verkoop. Ek het weer begin om by lodges te werk.”
Roelien was ook by die opleiding van die personeel betrokke en die opstel van die spyskaart.
“In Namibië het ons talle mense wat indiensopleiding kry en dit is waar ek betrokke was. Ek was later ook by verskeie lodges die bestuurder, maar dit het my glad nie gekeer om in die kombuis te staan en te help nie. Veral by die kleiner lodges kan jy nie net een ding doen nie. Jy help hier en daar en sit hand by. Ek het talle kere veral as daar groot troues en funksies was in die kombuis gekook en dit was vir my lekker want ek is eintlik glad nie ’n kantoormens nie.”
Die ure het later te veel geword en so sewe jaar gelede het Roelien die groot stap geneem, haar werk bedank en The Purple Fig Cooking School oopgemaak en begin om haar droom te volg.
PURPLE FIG
“Dit was tyd vir ’n verandering en ek het begin om kookklasse vir kinders by my huis aan te bied en om spyseniering te doen. Dis waar Lize van der Merwe inkom. Sy was een van my eerste studente. Sy was in graad 10 en ons het haar vir die Young Chef of the Year-kompetisie ingeskryf wat sy gewen het. Sy was deel van die span wat in Abu Dhabi aan die African Culinary Cup deelgeneem en brons ingepalm het. Sy het vandag haar eie spysenierbesigheid en dit alles voor sy 21 is.”
Roelien het daardie tyd reeds talle kinders met leerprobleme en spesiale behoeftes in haar klas gehad.
“Die kinders het vaardighede wat skrik vir niks. Dit het my al voorheen by die lodges opgeval. Daar is baie ongeskoolde werkers in die bedryf. Ek het byvoorbeeld by ’n lodge ’n vrou in die kombuis gehad wat nie kon lees of skryf nie. Sy het elke resep uit haar kop geken en die lekkerste kos gemaak.
“Ek vra altyd hoekom moet ’n kind boekslim of ’n A-student wees om kos te kan maak? Jy het ’n aanvoeling vir kosmaak of nie. Ek het al opgelet dat ’n kind met leerprobleme of spesiale behoeftes baie harder werk want hulle moes nog hul hele lewe lank harder werk. Hulle staan nooit vir werk terug nie en hulle gee nie om om hard te werk nie. ”
“Ek het tans ’n kind met dispraksie. Hy was sy lewe lank in spesiale skole, maar niemand het eintlik kans gesien om hom verder te vat nie tot ’n onderwyseres my eendag gevra het of ek hom sal leer kook.
“Hy sal aan die einde van die jaar sy driejaarkursus klaarmaak en hy is die beste in sy klas. Hy kry tussen 80 en 90 persent vir elke toets want hy is geïnteresseerd in wat hy doen.”
Volgens Roelien is daar geen verskil tussen ’n kind met leerprobleme of spesiale behoefte en ’n kind daarsonder nie.
“Almal doen en leer presies dieselfde in die kombuis. Hulle doen dieselfde teoretiese en praktiese toetse. Kinders wat sukkel om te lees en skryf doen die toets mondelings; dit is al verskil. Dis ’n inklusiewe klas en dit laat die kinders met leerprobleme of spesiale behoeftes voel asof hulle ook deel van die samelewing is. Hulle is nie eenkant nie.”
Die kinders wat die driejaarkursus by The Purple Fig Cooking School doen leer vir die eerste 16 maande alle kookmetodes en -vaardighede in die kombuis. Aangesien Purple Fig ook spyseniering doen en verskeie funksie behartig, leer die kinders omdat hulle die kosmaak.
“Ná die16 maande gaan werk hulle vir drie maande in die bedryf by ’n lodge. Dan werk hulle in ’n hotelkombuis en kom dan terug na die kookskool om ses maande bakopleiding te kry. Wanneer die kinders dan hier uitstap, is hulle nie net gekwalifiseerde sjefs nie maak ook gebak-sjefs.”
TOEKOMS
“In die bedryf word daar ongelooflik baie kos gemors en ek het ’n groen uitkyk op die lewe waarheen ek en my man wil beweeg. Ons het ’n stuk grond naby Dordabis gekoop en wil daar met permakultuur begin. Dit is waar alles in simbiose met mekaar is. Alles wat jy voer moet iets kan voer en moet deur iets gevoer word. Ons wil dan klasse aanbied en mense kan na ons toe kom en kook wat hulle gepluk het. Dis my aftreeplan en dit sluit nog steeds die kookklasse in.”
Roelien is reeds besig om by The Purple Fig die kinders te leer hoe om alles te gebruik. Hulle het ’n wurmplaas waarheen skille en groente-afval gaan wat nie andersins gebruik kan word nie. Hulle plant so ver moontlik ook hul eie kruie en groente.
“Niks word gemors nie, byvoorbeeld wanneer die studente leer om ’n hoender te ontbeen, leer hulle die volgende dag hoe om die karkas vir hoenderaftreksel te gebruik.”
RAAD
“Ek dink mense dink hulle moet van 8 tot 5 werk om ’n salaris te verdien. Ek sê volg jou drome so vroeg as moontlik. Nadat ek my restaurant moes verkoop het, het ek vir baie lank net oorleef en vir ’n salaris gewerk.
“Ek het eers op ’n hoë ouderdom begin om my droom te leef en ek sal nooit ryk word nie, maar ek leef elke dag my droom en is gelukkig. Vat die stap en as jy val, staan jy op en gaan aan.”
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie