Hoe jy jou laat behandel, is jóú keuse
Ek het al mense blameer, omdat hulle my seergemaak het. Omdat hulle te min gegee het. Omdat hulle nie terug kon liefhê soos ek liefhet nie. En ja, hulle het dalk verkeerd opgetree. Maar op ’n dag het ek ’n moeilike waarheid ontdek: Ek het hulle toegelaat.
Ek het toegelaat dat iemand oor my grense trap, omdat ek bang was om “moeilik” te wees. Ek het toegelaat dat iemand my stilmaak, omdat ek nie konflik wou hê nie. Ek het toegelaat dat mense net neem, neem, neem want ek wou nie as selfsugtig gesien word nie.
En daardie “toelaat” was my keuse.
Dis ’n harde les om te leer, maar ook een van die bevrydendste: Jy leer ander mense hoe om jou te behandel. As jy keer op keer verskonings maak vir hul gedrag, leer jy hulle jy’s ’n maklike plek om op te trap. As jy nooit “genoeg” sê nie, glo hulle jy sal altyd beskikbaar wees. As jy glimlag wanneer jy eintlik “stop” wil sê, raak daardie glimlag ’n lisensie.
Maar wanneer jy jou eie waarde begin ken, verander die spel. Dan begin jy sê: “Nee, ek is nie beskikbaar om jou tweede keuse te wees nie.” Dan begin jy jou tyd beskerm asof dit goud werd is, want dit ís goud. Dan begin jy kies om nie meer vir ander te krimp net sodat hulle gemaklik kan wees nie.
En weet jy wat gebeur? Party mense verdwyn. Hulle hou nie van die nuwe reëls nie. Hulle hou nie daarvan dat jy nie meer alles verduur en glimlag nie. Dis oukei. Hulle is nie jou mense nie. Dié wat oorbly, hulle respekteer jou. Hulle leer om sagter, mooier, meer regverdig teenoor jou op te tree.
Jy hoef nie meer te wag vir iemand om jou “beter” te behandel nie. Jy is nie ’n gevangene van iemand anders se gedrag nie. Jy kan kies – elke dag, in elke gesprek hoe jy jouself aanbied.
Ek sê maar net: Ander mense se gedrag kan jy nie beheer nie. Maar jy kan beheer wat jy toelaat. En wanneer jy begin kies om met selfrespek te leef, verander alles, nie net hoe ander jou sien nie, maar ook hoe jy jouself uiteindelik sien.
Want jy is nie ’n slagoffer van hoe mense jou behandel nie. Jy’s die grenshouer, die bewaker van jou eie vrede.
En dis ’n rol wat net jy kan speel.
* Beste lesers, keuring vir die publikasie van WhatsApp, briewe en alle ander lesersbydraes berus by Republikein. Klagtes oor die diens van private besighede word eers aan die onderneming vir reaksie voorgelê. Die menings van ons lesers en rubriekskrywers verteenwoordig nie noodwendig die standpunt van Republikein nie. Republikein is ’n lid van die Redakteursforum van Namibië (EFN) en onderskryf die etiese kode vir die Namibiese media soos toegepas deur die media-ombudsman.
Ek het toegelaat dat iemand oor my grense trap, omdat ek bang was om “moeilik” te wees. Ek het toegelaat dat iemand my stilmaak, omdat ek nie konflik wou hê nie. Ek het toegelaat dat mense net neem, neem, neem want ek wou nie as selfsugtig gesien word nie.
En daardie “toelaat” was my keuse.
Dis ’n harde les om te leer, maar ook een van die bevrydendste: Jy leer ander mense hoe om jou te behandel. As jy keer op keer verskonings maak vir hul gedrag, leer jy hulle jy’s ’n maklike plek om op te trap. As jy nooit “genoeg” sê nie, glo hulle jy sal altyd beskikbaar wees. As jy glimlag wanneer jy eintlik “stop” wil sê, raak daardie glimlag ’n lisensie.
Maar wanneer jy jou eie waarde begin ken, verander die spel. Dan begin jy sê: “Nee, ek is nie beskikbaar om jou tweede keuse te wees nie.” Dan begin jy jou tyd beskerm asof dit goud werd is, want dit ís goud. Dan begin jy kies om nie meer vir ander te krimp net sodat hulle gemaklik kan wees nie.
En weet jy wat gebeur? Party mense verdwyn. Hulle hou nie van die nuwe reëls nie. Hulle hou nie daarvan dat jy nie meer alles verduur en glimlag nie. Dis oukei. Hulle is nie jou mense nie. Dié wat oorbly, hulle respekteer jou. Hulle leer om sagter, mooier, meer regverdig teenoor jou op te tree.
Jy hoef nie meer te wag vir iemand om jou “beter” te behandel nie. Jy is nie ’n gevangene van iemand anders se gedrag nie. Jy kan kies – elke dag, in elke gesprek hoe jy jouself aanbied.
Ek sê maar net: Ander mense se gedrag kan jy nie beheer nie. Maar jy kan beheer wat jy toelaat. En wanneer jy begin kies om met selfrespek te leef, verander alles, nie net hoe ander jou sien nie, maar ook hoe jy jouself uiteindelik sien.
Want jy is nie ’n slagoffer van hoe mense jou behandel nie. Jy’s die grenshouer, die bewaker van jou eie vrede.
En dis ’n rol wat net jy kan speel.
* Beste lesers, keuring vir die publikasie van WhatsApp, briewe en alle ander lesersbydraes berus by Republikein. Klagtes oor die diens van private besighede word eers aan die onderneming vir reaksie voorgelê. Die menings van ons lesers en rubriekskrywers verteenwoordig nie noodwendig die standpunt van Republikein nie. Republikein is ’n lid van die Redakteursforum van Namibië (EFN) en onderskryf die etiese kode vir die Namibiese media soos toegepas deur die media-ombudsman.
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie