Florin bly agter tralies
Swakopmund-slagter se aansoek misluk
Die man wat aan een van die grusaamste moorde in Namibiese geskiedenis skuldig bevind is, se aansoek om vroeër vrygelaat te word, is Vrydag van die hand gewys.
Thomas Florin (54), wat as die Swakopmund-slagter bekend staan, se poging om sy vonnis te verminder en onmiddellik vrygelaat te word, was onsuksesvol.
Hy is in 1999 daaraan skuldig bevind dat hy sy vrou in 1998 vermoor, opgesny en gekook het.
Florin het in Oktober 2021 die hoërhof in Windhoek genader om ’n bevel te kry wat verklaar dat hy volgens artikel 92 van die Gevangeniswet (17 van 1998), geregtig is op een derde outomatiese kwytskelding van sy vonnis.
Regter Shafimana Ueitele het Vrydag die aansoek van die hand gewys.
UITSPRAAK
Florin is op 22 Desember 1999 tot lewenslange tronkstraf gevonnis nadat hy aan onder meer moord, lykskending en regsverydeling skuldig bevind is.
“Mnr. Florin het aangevoer sy begrip van Namibië se wet is dat ’n lewenslange vonnis 'n tydperk van 25 jaar beteken. Hy het aangevoer ’n derde van 25 is gelykstaande aan 8,3 en dat hy daarom ná agt jaar en drie maande geregtig is op kwytskelding. Op grond daarvan moes hy glo reeds op 22 Augustus 2016 ’n vry man gewees het,” het Ueitele in sy uitspraak verduidelik.
Florin was egter onder die indruk dat hy sy vonnis onder die Gevangeniswet van 1998 uitdien omdat hy in 1999 gevonnis is en daarom geregtig is tot die gedeeltelike kwytskelding van sy vonnis.
Die hof het wel bevind dat artikel 92 na die datum van die oortreding verwys en nie die datum van vonnisoplegging nie.
Die artikel bepaal die reg op kwytskelding is nie van toepassing op 'n oortreder wat die misdryf waarvoor hy lewenslange gevangenisstraf opgelê is, gepleeg het nadat die 1998-wet in werking getree het nie.
Die Gevangeniswet van 1998 is vanaf 24 Augustus 1998 van krag en het die Gevangeniswet van 1959 vervang. Florin het sy vrou op 2 Junie 1998 vermoor en die hof het bevind hy moet daarom sy vonnis onder die 1959-wet uitdien.
“Dis ook duidelik dat artikel 92 nie terugwerkend is nie en daarom is dit nie op die aansoeker van toepassing nie.
“Die hof het dus bevind die applikant dien nie sy lewenslange vonnis kragtens die Gevangeniswet van 1998 uit nie,” lui die uitspraak.
‘GEEN VASTE TERMYN’
Kragtens beide die wet van 1959 en die Korrektiewe Dienste Wet van 2012 word geen vaste tydperk aan lewenslange vonnisse geheg nie.
“Die bepalings van die gevangenisdiensbevel stel nie 'n maksimum termyn van lewenslange vonnisse vas nie. Inteendeel is 20 jaar 'n minimum termyn.
“Die applikant se stelling dat ’n lewenslange vonnis slegs 25 jaar is, is bedrieglik.”
Florin se aansoek was teen die Namibiese regering en nege ander, insluitend die kommissaris-generaal van die Namibiese Korrektiewe Dienste, die hoof van Windhoek Sentrale Gevangenis en die ministerie van binnelandse sake, immigrasie, veiligheid en sekuriteit. – [email protected]
Hy is in 1999 daaraan skuldig bevind dat hy sy vrou in 1998 vermoor, opgesny en gekook het.
Florin het in Oktober 2021 die hoërhof in Windhoek genader om ’n bevel te kry wat verklaar dat hy volgens artikel 92 van die Gevangeniswet (17 van 1998), geregtig is op een derde outomatiese kwytskelding van sy vonnis.
Regter Shafimana Ueitele het Vrydag die aansoek van die hand gewys.
UITSPRAAK
Florin is op 22 Desember 1999 tot lewenslange tronkstraf gevonnis nadat hy aan onder meer moord, lykskending en regsverydeling skuldig bevind is.
“Mnr. Florin het aangevoer sy begrip van Namibië se wet is dat ’n lewenslange vonnis 'n tydperk van 25 jaar beteken. Hy het aangevoer ’n derde van 25 is gelykstaande aan 8,3 en dat hy daarom ná agt jaar en drie maande geregtig is op kwytskelding. Op grond daarvan moes hy glo reeds op 22 Augustus 2016 ’n vry man gewees het,” het Ueitele in sy uitspraak verduidelik.
Florin was egter onder die indruk dat hy sy vonnis onder die Gevangeniswet van 1998 uitdien omdat hy in 1999 gevonnis is en daarom geregtig is tot die gedeeltelike kwytskelding van sy vonnis.
Die hof het wel bevind dat artikel 92 na die datum van die oortreding verwys en nie die datum van vonnisoplegging nie.
Die artikel bepaal die reg op kwytskelding is nie van toepassing op 'n oortreder wat die misdryf waarvoor hy lewenslange gevangenisstraf opgelê is, gepleeg het nadat die 1998-wet in werking getree het nie.
Die Gevangeniswet van 1998 is vanaf 24 Augustus 1998 van krag en het die Gevangeniswet van 1959 vervang. Florin het sy vrou op 2 Junie 1998 vermoor en die hof het bevind hy moet daarom sy vonnis onder die 1959-wet uitdien.
“Dis ook duidelik dat artikel 92 nie terugwerkend is nie en daarom is dit nie op die aansoeker van toepassing nie.
“Die hof het dus bevind die applikant dien nie sy lewenslange vonnis kragtens die Gevangeniswet van 1998 uit nie,” lui die uitspraak.
‘GEEN VASTE TERMYN’
Kragtens beide die wet van 1959 en die Korrektiewe Dienste Wet van 2012 word geen vaste tydperk aan lewenslange vonnisse geheg nie.
“Die bepalings van die gevangenisdiensbevel stel nie 'n maksimum termyn van lewenslange vonnisse vas nie. Inteendeel is 20 jaar 'n minimum termyn.
“Die applikant se stelling dat ’n lewenslange vonnis slegs 25 jaar is, is bedrieglik.”
Florin se aansoek was teen die Namibiese regering en nege ander, insluitend die kommissaris-generaal van die Namibiese Korrektiewe Dienste, die hoof van Windhoek Sentrale Gevangenis en die ministerie van binnelandse sake, immigrasie, veiligheid en sekuriteit. – [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie