Maand sonder behandeling vir gebreeke rug
'n Tiener van Walvisbaai wat sy rug in 'n ongeluk gebreek het, is byna 'n maand lank sonder behoorlike mediese behandeling gelaat nadat die staatshospitaal na bewering versuim het om X-strale te neem of hom na Swakopmund oor te plaas.
Die 18-jarige Deon Hurter is op 13 September in die kwadfietsongeluk beseer en kon nie beweeg na die val nie.
“Hy het lank daar gelê voordat ons hom by die hospitaal kon kry, want daar was geen ambulans beskikbaar nie,” het sy ma, Jacky Swart, gesê. “Teen die tyd dat ons hom daar gekry het, kon hy steeds nie loop nie.”
Die familie het gesê die Walvisbaai-staatshospitaal het geen skanderings gedoen nie en kon nie noodvervoer reël nie. Hurter is uiteindelik in 'n hospitaalbus na Swakopmund geneem. Van daar af is hy na die Windhoek Sentrale Hospitaal verwys, waar verdere skanderings en behandeling verwag is.
Die amptelike verwysingsbrief van die ministerie van gesondheid en maatskaplike dienste, gedateer 10 Oktober 2025, het die voorval egter as 'n val van die trappe aangeteken, wat die familie betwis.
“Ons het hulle duidelik meegedeel dat hy 'n motorfietsongeluk gehad het, nie dat hy van die trappe geval het nie,” het Swart gesê. “Daardie verslag is nie korrek nie.”
Die verwysingsbrief lui dat Hurter frakture van die L3- en L4-werwels met “paravertebrale swelling” opgedoen het en hy dringend deur die spinale kliniek in Windhoek op 14 Oktober 2025 gesien moes word. Maar volgens sy familie is hulle met hul aankoms aangesê om maande te wag vir spesialissorg.
“Selfs nadat die CT-skandering uiteindelik gedoen is, het hulle vir ons gesê om die volgende week terug te kom vir die uitslae,” het sy ma gesê. “Die dokter het vir hom gesê om plat te lê, maar ons het geen geld of verblyf in Windhoek om so heen en weer te reis nie.”
Swart het gesê haar seun het steeds pyn. “Hy kan 'n bietjie loop, maar nie vir lank nie. Hy kan nie sit of staan sonder pyn nie.” Hulle het gesê dit kan ses maande duur voordat hy 'n spesialis sien. Elke keer as ek bel, sê hulle net die dokter sal terugbel.”
Volgens haar het die hospitaal hulle ook ingelig dat daar geen beddens in die waakeenheid beskikbaar is indien 'n operasie nodig is nie en as hy 'n rugstut benodig, hulle dit self sal moet koop. Sy het gesê hulle moet dikwels hul eie medikasie koop.
MIN VERTROUE IN STELSEL
Swart, wat self siek is, het gesê sy sukkel ook om behandeling deur die staatstelsel te kry. Sy ly aan 'n ernstige breuk wat chirurgie vereis, maar kon nie voortgaan nie weens koste en vrees.
“Die dokter het vir my gesê ek moet eers 10 kg verloor voordat hulle kan opereer. Ek benodig ook 'n mediese 'siffie', wat byna N$7 000 kos vir 'n boks van tien by die sentrale apteek. Ek kan dit nie bekostig nie,” het sy gesê. “Ek is bang vir die operasie en vir hoe nalatig hulle kan wees. Die dokter wat veronderstel was om te opereer, was blykbaar vir 'n hele maand met verlof en ek wag nog steeds.”
Sy het gesê die ervaring by hospitale het haar met min vertroue in die stelsel gelaat.
“Toe ons saam met my seun in Windhoek was, het ons van sesuur die oggend tot sesuur die aand gesit en gewag om gesien te word. Ek kan nou skaars loop. Ek het gesien hoe mense bloei en in wagkamers ineenstort voordat hulle hulp kry. Dis nie reg nie,” het sy gesê.
Swart het gesê die vertragings was onaanvaarbaar.
“Die hospitaal het nie wat hy nodig het nie en ek het nie werk nie. Hy moes begin werk, maar nou kan hy niks doen nie. Een verkeerde beweging en hy kan verlam wees,” het sy opgemerk. “Dis ’n jong man se lewe. As die hospitaal vinniger opgetree het, kon dit vermy gewees het. Dis ’n mislukking van die stelsel.”
Herhaalde pogings om kommentaar van die ministerie van gesondheid, die Erongo-gesondheidsdirekteur of die spesialisdokter wat by die saak betrokke was, te kry, was teen druktyd onsuksesvol.
– [email protected]
Die 18-jarige Deon Hurter is op 13 September in die kwadfietsongeluk beseer en kon nie beweeg na die val nie.
“Hy het lank daar gelê voordat ons hom by die hospitaal kon kry, want daar was geen ambulans beskikbaar nie,” het sy ma, Jacky Swart, gesê. “Teen die tyd dat ons hom daar gekry het, kon hy steeds nie loop nie.”
Die familie het gesê die Walvisbaai-staatshospitaal het geen skanderings gedoen nie en kon nie noodvervoer reël nie. Hurter is uiteindelik in 'n hospitaalbus na Swakopmund geneem. Van daar af is hy na die Windhoek Sentrale Hospitaal verwys, waar verdere skanderings en behandeling verwag is.
Die amptelike verwysingsbrief van die ministerie van gesondheid en maatskaplike dienste, gedateer 10 Oktober 2025, het die voorval egter as 'n val van die trappe aangeteken, wat die familie betwis.
“Ons het hulle duidelik meegedeel dat hy 'n motorfietsongeluk gehad het, nie dat hy van die trappe geval het nie,” het Swart gesê. “Daardie verslag is nie korrek nie.”
Die verwysingsbrief lui dat Hurter frakture van die L3- en L4-werwels met “paravertebrale swelling” opgedoen het en hy dringend deur die spinale kliniek in Windhoek op 14 Oktober 2025 gesien moes word. Maar volgens sy familie is hulle met hul aankoms aangesê om maande te wag vir spesialissorg.
“Selfs nadat die CT-skandering uiteindelik gedoen is, het hulle vir ons gesê om die volgende week terug te kom vir die uitslae,” het sy ma gesê. “Die dokter het vir hom gesê om plat te lê, maar ons het geen geld of verblyf in Windhoek om so heen en weer te reis nie.”
Swart het gesê haar seun het steeds pyn. “Hy kan 'n bietjie loop, maar nie vir lank nie. Hy kan nie sit of staan sonder pyn nie.” Hulle het gesê dit kan ses maande duur voordat hy 'n spesialis sien. Elke keer as ek bel, sê hulle net die dokter sal terugbel.”
Volgens haar het die hospitaal hulle ook ingelig dat daar geen beddens in die waakeenheid beskikbaar is indien 'n operasie nodig is nie en as hy 'n rugstut benodig, hulle dit self sal moet koop. Sy het gesê hulle moet dikwels hul eie medikasie koop.
MIN VERTROUE IN STELSEL
Swart, wat self siek is, het gesê sy sukkel ook om behandeling deur die staatstelsel te kry. Sy ly aan 'n ernstige breuk wat chirurgie vereis, maar kon nie voortgaan nie weens koste en vrees.
“Die dokter het vir my gesê ek moet eers 10 kg verloor voordat hulle kan opereer. Ek benodig ook 'n mediese 'siffie', wat byna N$7 000 kos vir 'n boks van tien by die sentrale apteek. Ek kan dit nie bekostig nie,” het sy gesê. “Ek is bang vir die operasie en vir hoe nalatig hulle kan wees. Die dokter wat veronderstel was om te opereer, was blykbaar vir 'n hele maand met verlof en ek wag nog steeds.”
Sy het gesê die ervaring by hospitale het haar met min vertroue in die stelsel gelaat.
“Toe ons saam met my seun in Windhoek was, het ons van sesuur die oggend tot sesuur die aand gesit en gewag om gesien te word. Ek kan nou skaars loop. Ek het gesien hoe mense bloei en in wagkamers ineenstort voordat hulle hulp kry. Dis nie reg nie,” het sy gesê.
Swart het gesê die vertragings was onaanvaarbaar.
“Die hospitaal het nie wat hy nodig het nie en ek het nie werk nie. Hy moes begin werk, maar nou kan hy niks doen nie. Een verkeerde beweging en hy kan verlam wees,” het sy opgemerk. “Dis ’n jong man se lewe. As die hospitaal vinniger opgetree het, kon dit vermy gewees het. Dis ’n mislukking van die stelsel.”
Herhaalde pogings om kommentaar van die ministerie van gesondheid, die Erongo-gesondheidsdirekteur of die spesialisdokter wat by die saak betrokke was, te kry, was teen druktyd onsuksesvol.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie