Dokters 'gedwing' om bybetaling te eis
Standaardtarief nie regverdig
MAN is ook soos talle ander verenigings nie geraadpleeg oor die voorgestelde aanpassings in standaardtariewe, wat deur administrateurs aanvaar is nie.
Henriette Lamprecht – Dokters word tans gedwing om óf nie langer enige hospitaalprosedures uit te voer nie óf ’n aansienlike bybetaling van pasiënte te vereis.
“Ons is op die punt van insolvensie gegewe die jongste herhaling van administrateurs (van mediese fondse) waar ons nié ’n jaarlikse verhoging kry nie, maar ook ’n beduidende en sistematiese afname sedert 2021 het vir veral dienste en prosedures wat in die hospitaal uitgevoer word,” sê dr. David Weber, die voorsitter van die Mediese Vereniging van Namibië (MAN).
Die Vereniging vir Namibiese Mediese Fondse (Namaf) het laat verlede jaar aangekondig sy huidige standaardtariewe gaan nie verhoog word nie.
Volgens Weber het die gaping tussen regverdige vergoeding vir dienste deur ’n dokter en wat Namaf (en by implikasie die administrateurs van mediese fondse) as regverdig beskou, so gegroei dat dit tans as “oneties” beskou kan word.
Hy het verwys na die bedryfskoste van gesondheidspraktisyns wat die afgelope paar jaar die hoogte ingeskiet het en meestal deur praktisyns geabsorbeer is.
Tog sê MAN word jaarliks oor betalings aan hospitale – sowat 34% sedert 2018 van mediese fondse se uitgawes – onderhandel en vergoeding vir die koste van medikasie en apteke (gemiddeld 17% van die jaarlikse uitgawe) eenvoudig aldus die toesighoudende owerheid vir finansiële instellings in Namibië (Namfisa) se jaarverslag verhoog.
MAN is ook soos talle ander verenigings nie geraadpleeg oor die voorgestelde aanpassings in standaardtariewe, wat deur administrateurs aanvaar is nie, “maar is onseremonieel tydens die Kersseisoen en via elektroniese pos ingelig”.
Weber sê ’n dokter of tandarts of enige ander verwante gesondheidspraktisyn word streng deur verskeie statutêre liggame insluitend die raad vir gesondheidsberoepe in Namibië (HPCNA), die ministerie van finansies en staatsondernemings en die Namibiese medisynebeheerraad (NMRC) beheer.
Eise word ook swaar gepolisieer om bedrog, misbruik en vermorsing te bekamp. Eise vir algemene praktisyns was net 9% en spesialiste net 11% van die totale uitgawes van mediese fondse, terwyl nieverwante gesondheidsuitgawes – wat in die kwartaal geëindig 30 Junie 2023 aangegaan is – N$135,7 miljoen beloop het.
Laasgenoemde is volgens Namfisa se kwartaallikse statistiekverslag vir 2023 ’n verhoging van 3,2% op ’n jaarlikse basis en meestal aan die administrateurs.
Weber sê dit wil voorkom asof die milieu van die administrasie van fondse blykbaar “uitsluitlik fokus op gesondheidsorgbedrog” wat volgens MAN in alle sfere van die fiskale samelewing teenwoordig is. Dit word egter grootliks oorskadu deur die “vermoedelike dog ongegronde vermorsing en/of stygende koste wat aangegaan word deur geriewe wat teaterlyste, prosedures of toelating van pasiënte het”.
Laasgenoemde word volgens MAN egter nie met soveel ywer deur administrateurs van fondse aktief identifiseer en gejaag nie.
Weber het die vereniging se ondersteuning vir die reg van gesondheidspraktisyns beklemtoon om regmatige en regverdige vergoeding van pasiënte te eis, ongeag Namaf se standaardtarief wat “nóg regverdig nóg aktuaries akkuraat” is.
Hy het dokters as die basis van die gesondheidsorgpiramide beskryf wat nou weens waninligting opsy gestoot word, omdat hulle glo die rede vir die huidige volhoubaarheidskrisis van mediese fondse is.
– [email protected]
“Ons is op die punt van insolvensie gegewe die jongste herhaling van administrateurs (van mediese fondse) waar ons nié ’n jaarlikse verhoging kry nie, maar ook ’n beduidende en sistematiese afname sedert 2021 het vir veral dienste en prosedures wat in die hospitaal uitgevoer word,” sê dr. David Weber, die voorsitter van die Mediese Vereniging van Namibië (MAN).
Die Vereniging vir Namibiese Mediese Fondse (Namaf) het laat verlede jaar aangekondig sy huidige standaardtariewe gaan nie verhoog word nie.
Volgens Weber het die gaping tussen regverdige vergoeding vir dienste deur ’n dokter en wat Namaf (en by implikasie die administrateurs van mediese fondse) as regverdig beskou, so gegroei dat dit tans as “oneties” beskou kan word.
Hy het verwys na die bedryfskoste van gesondheidspraktisyns wat die afgelope paar jaar die hoogte ingeskiet het en meestal deur praktisyns geabsorbeer is.
Tog sê MAN word jaarliks oor betalings aan hospitale – sowat 34% sedert 2018 van mediese fondse se uitgawes – onderhandel en vergoeding vir die koste van medikasie en apteke (gemiddeld 17% van die jaarlikse uitgawe) eenvoudig aldus die toesighoudende owerheid vir finansiële instellings in Namibië (Namfisa) se jaarverslag verhoog.
MAN is ook soos talle ander verenigings nie geraadpleeg oor die voorgestelde aanpassings in standaardtariewe, wat deur administrateurs aanvaar is nie, “maar is onseremonieel tydens die Kersseisoen en via elektroniese pos ingelig”.
Weber sê ’n dokter of tandarts of enige ander verwante gesondheidspraktisyn word streng deur verskeie statutêre liggame insluitend die raad vir gesondheidsberoepe in Namibië (HPCNA), die ministerie van finansies en staatsondernemings en die Namibiese medisynebeheerraad (NMRC) beheer.
Eise word ook swaar gepolisieer om bedrog, misbruik en vermorsing te bekamp. Eise vir algemene praktisyns was net 9% en spesialiste net 11% van die totale uitgawes van mediese fondse, terwyl nieverwante gesondheidsuitgawes – wat in die kwartaal geëindig 30 Junie 2023 aangegaan is – N$135,7 miljoen beloop het.
Laasgenoemde is volgens Namfisa se kwartaallikse statistiekverslag vir 2023 ’n verhoging van 3,2% op ’n jaarlikse basis en meestal aan die administrateurs.
Weber sê dit wil voorkom asof die milieu van die administrasie van fondse blykbaar “uitsluitlik fokus op gesondheidsorgbedrog” wat volgens MAN in alle sfere van die fiskale samelewing teenwoordig is. Dit word egter grootliks oorskadu deur die “vermoedelike dog ongegronde vermorsing en/of stygende koste wat aangegaan word deur geriewe wat teaterlyste, prosedures of toelating van pasiënte het”.
Laasgenoemde word volgens MAN egter nie met soveel ywer deur administrateurs van fondse aktief identifiseer en gejaag nie.
Weber het die vereniging se ondersteuning vir die reg van gesondheidspraktisyns beklemtoon om regmatige en regverdige vergoeding van pasiënte te eis, ongeag Namaf se standaardtarief wat “nóg regverdig nóg aktuaries akkuraat” is.
Hy het dokters as die basis van die gesondheidsorgpiramide beskryf wat nou weens waninligting opsy gestoot word, omdat hulle glo die rede vir die huidige volhoubaarheidskrisis van mediese fondse is.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie