Sauma staan bankvas agter Stampriet-akwifer
Meer as 100 lede van die Vereniging vir Uraanmynbou in die Stampriet-akwifer (Sauma) het byeengekom vir hul jaarlikse algemene vergadering en het hul verbintenis bevestig om suidelike Namibië se enigste betroubare bron van grondwater teen moontlike besoedeling deur uraanmynbou te beskerm.
Die geleentheid by die Aranos Boerevereniging se saal, het besprekings en sleutelbesluite oor sake wat die vereniging se werk oor die afgelope jaar gevorm het, bevorder, terwyl die voorsitter se verslag, finansiële oorsig en begroting vir die komende jaar aangebied is.
Die Namibiese Landbou-unie (NLU) het gesê hoewel die besprekings soms vurig was, lede verenig was in hul gedeelde verbintenis dat Sauma standvastig moet bly in sy teenkanting van die ernstige besoedelingsbedreigings wat die Stampriet-akwifer in die gesig staar.
Die vergadering het volgens die NLU ’n produktiewe jaar weerspieël, wat gekenmerk is deur voorspraak, samewerking en gemeenskapsbetrokkenheid.
Sauma se ledetal het tot meer as 4 000 gestyg – ’n mylpaal wat die toenemende publieke bewustheid van die risiko’s verbonde aan uraanontginning in die Stampriet- artetiese kom weerspieël.
Oor die afgelope jaar het Sauma sy voorspraak versterk deur direkte betrokkenheid, beleidsdeelname en gemeenskapsmobilisering. Verteenwoordigers het vroeër vanjaar die simposium vir streekwater op Keetmanshoop bygewoon, waar die kwessie van uraaneksplorasie in die Omahekestreek ’n debat ontketen het.
Die bespreking is egter skielik gestaak toe amptenare van die ministerie van nywerheidsontwikkeling, myne en energie verklaar het dat sulke besprekings nie sonder hul betrokkenheid kon voortgaan nie – ’n stap wat baie deelnemers gefrustreerd gelaat het en vrae oor deursigtigheid en verantwoordbaarheid laat ontstaan het.
In Maart en April het die vereniging openbare inligtingsdae op Hoachanas en Stampriet aangebied, waar inwoners diep kommer uitgespreek het oor die moontlike besoedeling van hierdie waterbron – ’n hulpbron wat noodsaaklik is vir veeteelt, huishoudelike gebruik en kleinskaalse landbou in die droë Suide.
“Mense besef sodra die grondwater besoedel is, dit vir altyd weg is,” het een deelnemer tydens die sessies gesê. “Geen myn kan skoon water vervang nie.”
Die vereniging het ook in Junie aan regeringswerkwinkels oor die nasionale beleid vir prospektering en mynbou in sensitiewe gebiede deelgeneem, waar Sauma formeel besware ingedien het teen mynbou binne die staatsgebiede wat met die akwifer oorvleuel.
Die NLU het gesê Sauma het tydens hierdie sessies sterk kommer uitgespreek oor mynbou binne staatsgebiede en die moontlike omgewings- en maatskaplike risiko’s beklemtoon.
Vir Sauma strek die kwessie verder as omgewingsrisiko – dis ’n kwessie van Namibië se langtermynstabiliteit, volgens die NLU.
– [email protected]
Die geleentheid by die Aranos Boerevereniging se saal, het besprekings en sleutelbesluite oor sake wat die vereniging se werk oor die afgelope jaar gevorm het, bevorder, terwyl die voorsitter se verslag, finansiële oorsig en begroting vir die komende jaar aangebied is.
Die Namibiese Landbou-unie (NLU) het gesê hoewel die besprekings soms vurig was, lede verenig was in hul gedeelde verbintenis dat Sauma standvastig moet bly in sy teenkanting van die ernstige besoedelingsbedreigings wat die Stampriet-akwifer in die gesig staar.
Die vergadering het volgens die NLU ’n produktiewe jaar weerspieël, wat gekenmerk is deur voorspraak, samewerking en gemeenskapsbetrokkenheid.
Sauma se ledetal het tot meer as 4 000 gestyg – ’n mylpaal wat die toenemende publieke bewustheid van die risiko’s verbonde aan uraanontginning in die Stampriet- artetiese kom weerspieël.
Oor die afgelope jaar het Sauma sy voorspraak versterk deur direkte betrokkenheid, beleidsdeelname en gemeenskapsmobilisering. Verteenwoordigers het vroeër vanjaar die simposium vir streekwater op Keetmanshoop bygewoon, waar die kwessie van uraaneksplorasie in die Omahekestreek ’n debat ontketen het.
Die bespreking is egter skielik gestaak toe amptenare van die ministerie van nywerheidsontwikkeling, myne en energie verklaar het dat sulke besprekings nie sonder hul betrokkenheid kon voortgaan nie – ’n stap wat baie deelnemers gefrustreerd gelaat het en vrae oor deursigtigheid en verantwoordbaarheid laat ontstaan het.
In Maart en April het die vereniging openbare inligtingsdae op Hoachanas en Stampriet aangebied, waar inwoners diep kommer uitgespreek het oor die moontlike besoedeling van hierdie waterbron – ’n hulpbron wat noodsaaklik is vir veeteelt, huishoudelike gebruik en kleinskaalse landbou in die droë Suide.
“Mense besef sodra die grondwater besoedel is, dit vir altyd weg is,” het een deelnemer tydens die sessies gesê. “Geen myn kan skoon water vervang nie.”
Die vereniging het ook in Junie aan regeringswerkwinkels oor die nasionale beleid vir prospektering en mynbou in sensitiewe gebiede deelgeneem, waar Sauma formeel besware ingedien het teen mynbou binne die staatsgebiede wat met die akwifer oorvleuel.
Die NLU het gesê Sauma het tydens hierdie sessies sterk kommer uitgespreek oor mynbou binne staatsgebiede en die moontlike omgewings- en maatskaplike risiko’s beklemtoon.
Vir Sauma strek die kwessie verder as omgewingsrisiko – dis ’n kwessie van Namibië se langtermynstabiliteit, volgens die NLU.
– [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie