Namibië wil 600 ton slakke per jaar uitvoer
Projek van N$140 miljoen
Namibië huisves nou die grootste klimaatbeheerde slakplaas in Afrika, NamSnails, buite Swakopmund.
Teen die einde van September word verwag dat Namibië sy eerste twee ton lewende slakke sal uitvoer, ’n mylpaal vir NamSnails, die land se eerste klimaatbeheerde slakboerdery buite Swakopmund.
“Ons berei nou ons eerste vrag van twee ton voor om na Suid-Afrika uitgevoer te word, hopelik binne die volgende twee weke,” het André Mouton, uitvoerende hoof van NamSnails, gesê en bevestig dat ongeveer 100 000 slakke die besending sal uitmaak.
Die maatskappy teel Helix aspersa Müller en Helix aspersa Maxima vir menslike gebruik. Die slakke word na drie tot vier maande geoes, skoongemaak, in ’n winterslaap geplaas en lewend na streek- en internasionale kopers uitgevoer.
“Dit is ’n lewende produk wat in ’n winterslaaptoestand uitgevoer word,” het Mouton verduidelik en bygevoeg dat die skaaldiere in hierdie toestand tot drie jaar kan oorleef.
Mouton het NamSnails beskryf as die grootste slakboerderyprojek van sy soort op die vasteland. Terwyl Marokko volgens hom oor die algemeen Afrika se grootste produsent is, huisves Namibië nou die grootste klimaatbeheerde plaas.
Die projek het ’n beleggingswaarde van ongeveer N$140 miljoen en is gestruktureer met Suid-Afrikaanse finansieringsvennote. Die breinkinders, Israeliese entrepreneurs, het die plaas na Namibië verskuif ná regulatoriese en befondsingsuitdagings in die buiteland. Swakopmund is gekies vir sy matige gemiddelde temperature, maar die eerste oes het misluk toe bevind is ekstreme klimaatstoestande is nie geskik vir buitelug-slakparke nie.
“Ons moet beheer hê oor meer veranderlikes, ons eie slakke teel [en] beheer oor die klimaat hê,” het Mouton gesê.
KLIMAATBEHEERDE
‘KWEEKHUISSTELSEL’
Die oplossing was ’n volledig klimaatbeheerde kweekhuisstelsel, wat misbespuiting, ventilasie en verhitting gebruik om groeitoestande te stabiliseer. “Ons bereik ’n verskil van ongeveer agt grade van buite na binne,” het hy gesê.
NamSnails bedryf nou vyf ‘kweekhuise’, waarvan drie volledig ontwikkel is. Elke huis van 5 000 m² is verdeel in afdelings wat die sorgvuldige dophou van slakgroepe moontlik maak. “Ons het ’n volledige naspeurbaarheidstelsel waarmee ons die kratte slakke wat ons uitvoer, kan naspoor na die kamers waarin hulle geteel is, terug na die moederslakke,” het Mouton gesê.
Die plaas het in 2022 begin met broeivoorraad wat uit Griekeland en Georgië afkomstig is. Jong slakke is ook uit Litaue ingevoer om die eerste siklusse te versnel. Eiers word in inkubasiekamers uitgebroei en jong slakke word na groeiparke oorgeplaas waar hulle op Chinese kool, krulkool (kale) en spesiaal geformuleerde korrels voed.
Werkers oes slakke ná drie tot vier maande se groei. Voor versending word hulle skoongemaak en in winterslaap gebring. “Die volgende oggend is hulle in die koelkamers, in kratte verpak, gereed vir uitvoer,” het Mouton gesê.
NamSnails mik na ’n produksie van ongeveer 600 ton per jaar – gelykstaande aan miljoene individuele slakke – deur verskeie groeisiklusse jaarliks uit te voer. Kweekhuisbeheer laat die plaas toe om selfs gedurende die winter te produseer, anders as baie Europese bedrywighede. “Ons kan twee seisoene per jaar produseer en ons eksperimenteer met die moontlikheid van drie,” het Mouton gesê.
Omdat slakke ’n voedselproduk is, moet die plaas veeartsenykundige en openbare gesondheidsprotokolle nakom. “Ons volg HACCP- [gevaarontleding kritieke beheerpunt] beginsels op die plaas,” het Mouton gesê. Namibië se direktoraat van veeartsenykundige dienste in die ministerie van landbou, visserye, water en grondhervorming het die plaas geïnspekteer en gesertifiseer en dit vir streeksuitvoere goedgekeur terwyl Europese Unie-goedkeurings nagestreef word.
LEKKERNY, SKOONHEIDSMIDDELS
Tans voer NamSnails slegs lewende slakke uit, soortgelyk aan beesplase wat vee aan slagpales verkoop. Mouton het gesê die visie strek egter veel wyer: Om ’n Namibiese slagpale te vestig en uiteindelik verwante eindprodukte soos proteïenpoeiers en slym vir skoonheidsmiddels te produseer. Hy het bygevoeg dat slakvleis ’n hoër proteïeninhoud het as baie ander vleissoorte, wat dit aantreklik maak as ’n lekkerny en as ’n toekomstige proteïenbron.
Tradisioneel word slakke al lank in Frankryk, Spanje, Italië en Griekeland verorber waar escargot as ’n lekkerny beskou word. In Asië word slakslym ook in skoonheidsmiddels en -behandelings gebruik. Die meeste wêreldwye voorraad kom steeds van wilde oes, maar dit neem af as gevolg van ooronttrekking en omgewingsdruk.
NamSnails sien sy model – intensief, klimaatbeheerd en naspeurbaar – as ’n opening om daardie gaping te vul. “Kommersiële produksie van slakke is ’n nuwe bedryf. Jy kan nie sommer net ’n Europese plan na Namibië oordra nie,” het Mouton gesê. “Goeie dinge kom stadig — dit is die leuse.” Gehalte verg geduld, al is dit teen ’n slakkepas.
- [email protected]
“Ons berei nou ons eerste vrag van twee ton voor om na Suid-Afrika uitgevoer te word, hopelik binne die volgende twee weke,” het André Mouton, uitvoerende hoof van NamSnails, gesê en bevestig dat ongeveer 100 000 slakke die besending sal uitmaak.
Die maatskappy teel Helix aspersa Müller en Helix aspersa Maxima vir menslike gebruik. Die slakke word na drie tot vier maande geoes, skoongemaak, in ’n winterslaap geplaas en lewend na streek- en internasionale kopers uitgevoer.
“Dit is ’n lewende produk wat in ’n winterslaaptoestand uitgevoer word,” het Mouton verduidelik en bygevoeg dat die skaaldiere in hierdie toestand tot drie jaar kan oorleef.
Mouton het NamSnails beskryf as die grootste slakboerderyprojek van sy soort op die vasteland. Terwyl Marokko volgens hom oor die algemeen Afrika se grootste produsent is, huisves Namibië nou die grootste klimaatbeheerde plaas.
Die projek het ’n beleggingswaarde van ongeveer N$140 miljoen en is gestruktureer met Suid-Afrikaanse finansieringsvennote. Die breinkinders, Israeliese entrepreneurs, het die plaas na Namibië verskuif ná regulatoriese en befondsingsuitdagings in die buiteland. Swakopmund is gekies vir sy matige gemiddelde temperature, maar die eerste oes het misluk toe bevind is ekstreme klimaatstoestande is nie geskik vir buitelug-slakparke nie.
“Ons moet beheer hê oor meer veranderlikes, ons eie slakke teel [en] beheer oor die klimaat hê,” het Mouton gesê.
KLIMAATBEHEERDE
‘KWEEKHUISSTELSEL’
Die oplossing was ’n volledig klimaatbeheerde kweekhuisstelsel, wat misbespuiting, ventilasie en verhitting gebruik om groeitoestande te stabiliseer. “Ons bereik ’n verskil van ongeveer agt grade van buite na binne,” het hy gesê.
NamSnails bedryf nou vyf ‘kweekhuise’, waarvan drie volledig ontwikkel is. Elke huis van 5 000 m² is verdeel in afdelings wat die sorgvuldige dophou van slakgroepe moontlik maak. “Ons het ’n volledige naspeurbaarheidstelsel waarmee ons die kratte slakke wat ons uitvoer, kan naspoor na die kamers waarin hulle geteel is, terug na die moederslakke,” het Mouton gesê.
Die plaas het in 2022 begin met broeivoorraad wat uit Griekeland en Georgië afkomstig is. Jong slakke is ook uit Litaue ingevoer om die eerste siklusse te versnel. Eiers word in inkubasiekamers uitgebroei en jong slakke word na groeiparke oorgeplaas waar hulle op Chinese kool, krulkool (kale) en spesiaal geformuleerde korrels voed.
Werkers oes slakke ná drie tot vier maande se groei. Voor versending word hulle skoongemaak en in winterslaap gebring. “Die volgende oggend is hulle in die koelkamers, in kratte verpak, gereed vir uitvoer,” het Mouton gesê.
NamSnails mik na ’n produksie van ongeveer 600 ton per jaar – gelykstaande aan miljoene individuele slakke – deur verskeie groeisiklusse jaarliks uit te voer. Kweekhuisbeheer laat die plaas toe om selfs gedurende die winter te produseer, anders as baie Europese bedrywighede. “Ons kan twee seisoene per jaar produseer en ons eksperimenteer met die moontlikheid van drie,” het Mouton gesê.
Omdat slakke ’n voedselproduk is, moet die plaas veeartsenykundige en openbare gesondheidsprotokolle nakom. “Ons volg HACCP- [gevaarontleding kritieke beheerpunt] beginsels op die plaas,” het Mouton gesê. Namibië se direktoraat van veeartsenykundige dienste in die ministerie van landbou, visserye, water en grondhervorming het die plaas geïnspekteer en gesertifiseer en dit vir streeksuitvoere goedgekeur terwyl Europese Unie-goedkeurings nagestreef word.
LEKKERNY, SKOONHEIDSMIDDELS
Tans voer NamSnails slegs lewende slakke uit, soortgelyk aan beesplase wat vee aan slagpales verkoop. Mouton het gesê die visie strek egter veel wyer: Om ’n Namibiese slagpale te vestig en uiteindelik verwante eindprodukte soos proteïenpoeiers en slym vir skoonheidsmiddels te produseer. Hy het bygevoeg dat slakvleis ’n hoër proteïeninhoud het as baie ander vleissoorte, wat dit aantreklik maak as ’n lekkerny en as ’n toekomstige proteïenbron.
Tradisioneel word slakke al lank in Frankryk, Spanje, Italië en Griekeland verorber waar escargot as ’n lekkerny beskou word. In Asië word slakslym ook in skoonheidsmiddels en -behandelings gebruik. Die meeste wêreldwye voorraad kom steeds van wilde oes, maar dit neem af as gevolg van ooronttrekking en omgewingsdruk.
NamSnails sien sy model – intensief, klimaatbeheerd en naspeurbaar – as ’n opening om daardie gaping te vul. “Kommersiële produksie van slakke is ’n nuwe bedryf. Jy kan nie sommer net ’n Europese plan na Namibië oordra nie,” het Mouton gesê. “Goeie dinge kom stadig — dit is die leuse.” Gehalte verg geduld, al is dit teen ’n slakkepas.
- [email protected]
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie