Jy hoef nie chaos te hê om interessant te wees nie

Ek weet nie presies wanneer dit gebeur het nie, maar êrens langs die pad het ons begin glo jy het chaos nodig om vervuld te voel. Dat jy eers gebroke moet wees om interessant te wees. Dat jy eers moet verloor, ly en jou vingers verbrand voordat jou storie betekenis het.

Ons kyk na mense met dramatiese lewens, vurige verhoudings, uiterstes van emosie, en ons dink, daar is lewe. Ons dink: dís hoe egtheid lyk. Want wie is jy as jy nie ’n traanstreep oor jou wang het of ’n liefdesteks drieuur die oggend ignoreer nie?

En tog hoe vreemd: Die dinge wat ons dikwels die seerste maak, is ook die dinge wat ons glo ons nodig het om “interessant” te wees.

Maar ek wil jou iets anders vertel: jy hoef nie chaos te hê om betekenis te hê nie. Jy hoef nie seergemaak te word om gesien te word nie. Jy hoef nie altyd op die rand van uitbranding te leef om waardevol te voel nie.

Rustigheid is nie niks nie.

Rustigheid is ook ’n storie, net nie een wat skree nie.

Dis die storie van iemand wat leer om stadig asem te haal.

Van iemand wat op ’n Dinsdagaand by die huis bly, nie omdat niemand haar genooi het nie, maar omdat sy haarself gekies het.

Van iemand wat genoeg het in stilte, wat vrede vind in roetine, en wat verstaan dat stabiliteit nie luiheid is nie, dis volwassenheid.

Dis iemand wat nie meer ’n skare nodig het om geldig te voel nie. Wat nie meer hele hoofstukke afbrand net om ’n nuwe paragraaf te begin nie. Dis iemand wat die vuur binne in haar leer tem het en nou eerder lig as hitte bring.

Want dis ook ’n lewe. ’n Stil, maar volle een.

En jy weet wat ironies is?

Dis juis die mense met rustige lewens wat dikwels die moeilikste gevegte moes oorwin om dáár te kom. Dis die mense wat kies om nie terug te skree nie. Wat nie altyd die laaste woord wil hê nie. Wat eerder vrede bou as om punte te probeer bewys.

Rustigheid is nie passief nie, dit word gekies. Elke dag.

Dis iemand wat geleer het om nie vir ’n plek in ander se stories te baklei nie, maar hul eie een sagkens te leef.

So as jou lewe nie soos ’n fliek lyk nie, moenie skaam wees nie. As jy nie meer by drama betrokke raak nie, is dit nie ’n verlies nie. Dis groei.

As jou naweke kalm is, jou vriende min maar opreg is, en jou siel rustig is, dan is jy nie agter nie. Dan is jy verder as die meeste.

En as jy jouself eendag afvra of jou storie nog iets werd is sonder die chaos, dan wil ek hê jy moet onthou: Rustigheid is ook ’n storie. En dalk een wat eintlik die moeite werd is om voor te bly leef.

– [email protected]



* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Network Media Hub (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.