Deur die oë van jou jonger self

Stel jou voor jy sit by ’n klein koffiewinkel, met die sagte geur van varsgebroude koffie wat die lug vul. Oorkant jou, aan dieselfde tafel, sit iemand wat jy goed ken, maar haar oë is helderder, haar gesig nog ongeteken deur die jare. Dis jy, tien of twintig jaar jonger. En nou vra daardie jonger weergawe van jouself: “Is dit waarheen ons op pad was?”Dis nie ’n vraag wat jy met statistieke of prestasies kan beantwoord nie. Dit gaan nie oor die grootte van jou huis of jou salaris of hoeveel mense jou op sosiale media raaksien nie. Dis die soort vraag wat stil raak in jou bors, wat jou dwing om weg van die geraas te kyk en reguit in jou eie oë te kyk: Is ek iemand waarop my jonger self trots sou wees?Ons het almal drome gehad, as kind, as tiener, selfs as jong volwassene. Sommige van ons het groot planne gehad, vurige ideale, harte vol hoop. Ons het geglo ons gaan iets besonders wees, iets beteken, iets in die wêreld loslaat wat groter is as onsself. En toe gebeur die lewe.Verantwoordelikhede kom. Dinge wat jy nooit verwag het nie. Mense kom en gaan. Dit reën op plekke waar die son moes wees. Soms dryf jy so ver van daardie oorspronklike droom af, jy vergeet hoe dit gevoel het. Jy begin aanpas, oorleef en uiteindelik net funksioneer.Maar in daardie proses gebeur iets anders ook. Jy groei. Jy leer. Jy word iemand. Iemand wat dalk nie meer die droom leef wat jy op 16 gehad het nie, maar iemand wat die lewe vat soos dit kom, en daarin iets bou wat volhard. Want dalk sou jou jonger self nie alles verstaan van hoe jy hier gekom het nie. Dalk sou hulle nie elke keuse verstaan nie, of elke draai op die pad goedkeur nie. Maar hulle sou verstaan as jy kon sê: “Ek het my bes gedoen. Ek het myself nie verloor nie.”Dis belangrik om te onthou dat trots nie volmaaktheid vra nie. Jou jonger self soek nie ’n onberispelike CV of ’n glansryke lewe nie. Hulle soek egtheid. Waarheid. Iemand wat probeer, val, opstaan en steeds hoop bewaar. En as jy vandag voel dat die antwoord “nee” is, as jy glo jou jonger self sou teleurgesteld wees, dan wil ek sê: die gesprek is nog nie verby nie. Jy kan jou koers aanpas. Jy kan weer begin. Jy kan weer leef met die oë van daardie jong mens, vol verwagting, vol drome, vol moed.Miskien is dit presies wat jy nodig het, om daardie jonger jy weer vir koffie te nooi. Om weer te luister na wat daardie kind in jou gesien het en om nie net te vra of hulle trots sou wees nie, maar om self weer te begin droom.Dalk is dit tyd om weer trots te raak op waarheen jy op pad is. – annemarie@nma.com.na* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Network Media Hub (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.

Deur die oë van jou jonger self

Kommentaar

Callie Opperman 1 Dag Gelede 03 June 2025

Meld asseblief aan om kommentaar te lewer

Deur die oë van jou jonger self

Kommentaar

Callie Opperman 1 Dag Gelede 03 June 2025

Meld asseblief aan om kommentaar te lewer

MELD AAN

Advertensie