Namibiërs red Tsjegge van gewisse dood

Des Erasmus - Vier toeriste van die Tsjeggiese Republiek loof Namibiërs vir die wyse waarop hulle in die Skedelkuspark volgens hul eie bekentenisse aan die dood ontkom het.
Hulle het ook die sosiale media aangewend om insittendes van 'n konvooi van ses motors te bedank nadat hulle verbouereerd en verwese in die woestyn aangetref is.
“Ons was seker dat 'n dood van ontbering op ons wag,” het die groep by monde van ene Max as hul enigste taalvaardige woordvoerder laat weet. Die selfdrywers van die oorsese land het twee dae sonder hoop in die woesteny deurgebring voordat hulle hul reis na Twyfelfontein kon voortsit en uiteindelik in Windhoek 'n vliegtuig huis toe kon haal.
'n Bekende Swakopmunder, Bennie Williams, was by die aksie betrokke en het die voorval aan Republikein bevestig. Nadat die Tsjeggiese groep gehelp is en hulle reis kon voortsit, was hul helpers self vir 'n nag en 'n deel van 'n tweede dag in die woesteny vasgepen.
Williams sê hy en vriende onderneem elke jaar so 'n tog tot feitlik teenaan die Kunene op die noordgrens. Vanjaar het die geselskap uit die ses voertuie met ook Suid-­Afrikaners, onder wie vriende van Port Elizabeth, bestaan. Hulle was op hul terugtog reeds by Möwe-, Terrace- en Torrabaai verby. Sowat 30 km suid van Torrabaai het hulle die plek gekry waar viertrekspore die pad in die rigting van die see verlaat het. Hulle het onraad vermoed, ondersoek gaan instel en op die vier toeriste, twee mans en twee vroue, afgekom wat terug in die rigting van die gebaande pad beweeg het waar verkeer selde gaan.
Daar was hul aanduiding by monde van Max dat hulle van die gebaande weg afgedwaal het op soek na 'n skeepswrak wat op een van die kaarte in hul besit aangedui was. Onkunde van die woestyntoestande het hulle naby die see in 'n verraderlike moeras­agtige soutpan laat beland en ondanks 'n gesukkel het hul huurvoertuig net al hoe dieper vasgeval tot die onderstel op die soutkors gelê het. 'n Gegrawe met die hande en gebeur deur die twee jong mans en twee meisies het hul kragtige tuig nie 'n sentimeter laat beweeg nie. Uiteindelik het net die boonste wande van die buitebande bo die soutmodder uitgesteek. Die kar was swaar gelaai met ook twee daktente op.
Williams het in geselskap van die Tsjegge hul spoor in sy kragtige voertuig gevat. Net minder as 3 km van die hoofpad en naby die see het hulle op die gestrande voertuig afgekom. Uiteindelik het drie van die Namibiese geselskap in hul voertuie hulp kom verleen met radiokontak wat deurlopend met die res van die geselskap by die hoofpad gehou is. Williams het uiteindelik die Tsjegge se voertuig uitgesleep gekry, maar in die proses het sy eie kar ratkasprobleme ontwikkel en kon hy dit nie meer in viertrekaandrywing kry nie. Die donker het die reddingswerkers ingehaal en daar is te voet na die res van die geselskap by die pad teruggekeer waar oornag is. In daardie stadium het die konvooiryers nog oor genoeg voorraad vir almal beskik.
Die volgende oggend is sewe toue gelas om die voertuie uit te kry en die toeriste is aangesê om maar te ry met Twyfelfontein as hul volgende bestemming. In daardie stadium was reeds vasgestel dat die toergroep se voertuig se bande kliphard gepomp was op 'n terrein waar met sagter bande gery word. Die lede van die konvooi het tot die middag aan die Williams-voertuig gewerk wat toe net oor gewone tweewieldryf beskik het.
Terug op Swakopmund het die e-­posboodskappe uit die Tsjeggiese ­Republiek op die Namibiërs begin reën. “As dit nie vir julle was nie, was ons dood.”