Nie net ‘n taal, maar ‘n kultuur
’n Eeu van taal, kultuur en identiteit
Die Afrikaanse kultuur vier vanjaar 'n besondere mylpaal
Hierdie jaar vier Afrikaans ’n besondere mylpaal: Die taal word ’n volle eeu oud!
Hoewel Afrikaans op 8 Mei 1925 in Suid-Afrika amptelike status verkry het, het dit ook diep wortels in Namibië geskiet. Vir ons is Afrikaans nie net ’n taal nie, dit is ’n lewende deel van ons kultuur – van Windhoek se strate tot by die rustige dorpe van die platteland.
Afrikaans het in Namibië ’n eie unieke klank ontwikkel, geïnspireer deur ons land se veelkleurige gemeenskappe. Dit is die taal van geselligheid by die braai, die taal van liedjies wat ons saam sing, en die taal wat generasies Namibiërs verbind. Of jy dit nou as jou moedertaal praat of as ’n geliefde addisionele taal, Afrikaans behoort aan almal wat dit omhels.
In Namibië het Afrikaans nog altyd ’n brug tussen mense gebou. Dit floreer in ons musiek, letterkunde en alledaagse gesprekke.
Kunstenaars soos Esmarie Labuschagne, ’n sanger wat deel is van die groep Skedelkus, het gesê: “Ek voel opgewonde om te sien hoe Afrikaans gegroei het, van donkiejare gelede tot selfs die kontroversiële Mengels. Afrikaans het ’n taal geword waarin enigiemand hulself kan uitbeeld.”
Die mees bekende Afrikaanse platform is die Afrikaanse Taal- en Kultuurvereniging (ATKV). Die ATKV is in 1930 gestig deur 12 mense wat die lekkerte van Afrikaans wees wou deel. Die ATKV bestaan om die Afrikaanse taal en kultuur te bevorder.
Afrikaans is meer as net ’n taal – dit het ’n gemeenskap geskep waar baie mense aanklank vind. Namibië het selfs sy eie uitgebreide Afrikaanse mediakultuur, met TV-reekse soos Blitsfokus en Kletskompas, en koerante soos Republikein. Sangers soos Esmarie Labuschagne, Riana Nel en vele meer dra by tot die lewendigheid van die taal. Afrikaans bly sterk in Namibië. Die taal toon geen teken van verval nie, met miljoene mense wat dit steeds elke dag praat.
‘Trots’
Celestine Isaacks, ’n onderwyser van Suiderlig Hoërskool, sê: “Ek voel baie trots dat ek deel het aan ’n taal wat 100 jaar oud word... Dit maak my hart bly want dit wys ons hoe die taal groei.”
Maar dit is nie net die grootmense nie – selfs die jeug staan trots as Afrikaanse sprekers. “Vir my is dit ongelooflik om te dink dat Afrikaans nou al 100 jaar oud is. Dis nie net ’n taal wat ek op skool leer nie – dis deel van wie ek is. Dis die taal waarin my ouma stories vertel het en waarin ek met my vriende lag. Vandag dra Afrikaans ’n ryke geskiedenis van kultuur en emosie. Ek is trots om Afrikaans my moedertaal te noem,” sê Nicola Reyneke, ’n student van Keetmanshoop Privaatskool.
Selfs bekende kunstenaars soos Jacob Johannes Petrus Claassens, bekend as Jacob & Taylor, deel sy liefde vir sy taal: “Afrikaans! Ek is verlief op die taal van ons, maar dis nie net die klank wat uit ons monde sweef wanneer ons idees, stories en opinies uitruil nie – dis ’n leefstyl van hoe ons goed doen, wat ons eet en waar ons vandaan kom.”
Terwyl ons hierdie wonderlike geleentheid vier, erken ons ook Afrikaans se komplekse geskiedenis. In Namibië het dit soms verdeel, maar vandag kan dit ’n kragtige instrument van eenheid wees. Projekte soos gemeenskapsradiostasies en plaaslike teater help om die taal lewendig en inklusief te hou.
Die toekoms van Afrikaans in Namibië is helder. Met elke grappige meme, liedjie of gesprek skryf ons aan die volgende hoofstuk van hierdie taalsage. Laat ons saam feesvier, want Afrikaans is nie net ’n erfenis nie – dit is ’n taal wat steeds groei, verander en inspireer!
Hoewel Afrikaans op 8 Mei 1925 in Suid-Afrika amptelike status verkry het, het dit ook diep wortels in Namibië geskiet. Vir ons is Afrikaans nie net ’n taal nie, dit is ’n lewende deel van ons kultuur – van Windhoek se strate tot by die rustige dorpe van die platteland.
Afrikaans het in Namibië ’n eie unieke klank ontwikkel, geïnspireer deur ons land se veelkleurige gemeenskappe. Dit is die taal van geselligheid by die braai, die taal van liedjies wat ons saam sing, en die taal wat generasies Namibiërs verbind. Of jy dit nou as jou moedertaal praat of as ’n geliefde addisionele taal, Afrikaans behoort aan almal wat dit omhels.
In Namibië het Afrikaans nog altyd ’n brug tussen mense gebou. Dit floreer in ons musiek, letterkunde en alledaagse gesprekke.
Kunstenaars soos Esmarie Labuschagne, ’n sanger wat deel is van die groep Skedelkus, het gesê: “Ek voel opgewonde om te sien hoe Afrikaans gegroei het, van donkiejare gelede tot selfs die kontroversiële Mengels. Afrikaans het ’n taal geword waarin enigiemand hulself kan uitbeeld.”
Die mees bekende Afrikaanse platform is die Afrikaanse Taal- en Kultuurvereniging (ATKV). Die ATKV is in 1930 gestig deur 12 mense wat die lekkerte van Afrikaans wees wou deel. Die ATKV bestaan om die Afrikaanse taal en kultuur te bevorder.
Afrikaans is meer as net ’n taal – dit het ’n gemeenskap geskep waar baie mense aanklank vind. Namibië het selfs sy eie uitgebreide Afrikaanse mediakultuur, met TV-reekse soos Blitsfokus en Kletskompas, en koerante soos Republikein. Sangers soos Esmarie Labuschagne, Riana Nel en vele meer dra by tot die lewendigheid van die taal. Afrikaans bly sterk in Namibië. Die taal toon geen teken van verval nie, met miljoene mense wat dit steeds elke dag praat.
‘Trots’
Celestine Isaacks, ’n onderwyser van Suiderlig Hoërskool, sê: “Ek voel baie trots dat ek deel het aan ’n taal wat 100 jaar oud word... Dit maak my hart bly want dit wys ons hoe die taal groei.”
Maar dit is nie net die grootmense nie – selfs die jeug staan trots as Afrikaanse sprekers. “Vir my is dit ongelooflik om te dink dat Afrikaans nou al 100 jaar oud is. Dis nie net ’n taal wat ek op skool leer nie – dis deel van wie ek is. Dis die taal waarin my ouma stories vertel het en waarin ek met my vriende lag. Vandag dra Afrikaans ’n ryke geskiedenis van kultuur en emosie. Ek is trots om Afrikaans my moedertaal te noem,” sê Nicola Reyneke, ’n student van Keetmanshoop Privaatskool.
Selfs bekende kunstenaars soos Jacob Johannes Petrus Claassens, bekend as Jacob & Taylor, deel sy liefde vir sy taal: “Afrikaans! Ek is verlief op die taal van ons, maar dis nie net die klank wat uit ons monde sweef wanneer ons idees, stories en opinies uitruil nie – dis ’n leefstyl van hoe ons goed doen, wat ons eet en waar ons vandaan kom.”
Terwyl ons hierdie wonderlike geleentheid vier, erken ons ook Afrikaans se komplekse geskiedenis. In Namibië het dit soms verdeel, maar vandag kan dit ’n kragtige instrument van eenheid wees. Projekte soos gemeenskapsradiostasies en plaaslike teater help om die taal lewendig en inklusief te hou.
Die toekoms van Afrikaans in Namibië is helder. Met elke grappige meme, liedjie of gesprek skryf ons aan die volgende hoofstuk van hierdie taalsage. Laat ons saam feesvier, want Afrikaans is nie net ’n erfenis nie – dit is ’n taal wat steeds groei, verander en inspireer!
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie