’n Oproep tot dringende aksie: Deel 2
YOLANDY EN CHARL THERON SKRYF:
UITDAGINGS IN RIGTING EN BERADING
Ongelukkig word rigtinggewende en beradingsdienste nie ten volle aanvaar of voldoende befonds in die meeste Namibiese skole nie.
’n Oorsigtelike waarneming toon verskeie dringende uitdagings:
– Gebrek aan toegewyde, private en veilige beradingsruimtes.
– Onvoldoende professionele opleiding onder lewensvaardigheidsonderwysers wat dikwels die beradingslading dra, oorweldig en ondergesteun.
– Beraders wat verwag word om gewone klasse te onderrig, wat hul doeltreffendheid verwater.
– Geen beradingstydperke in die formele skoolrooster nie.
– ’n Stigma onder leerders rondom die gebruik van beradingsdienste weens swak geleë kamers wat vertroulikheid ondermyn.
Verder oorweldig die huidige model lewensvaardigheidsonderwysers met verwysings, terwyl baie nie volledig opgeleide beraders is nie en nie oor die nodige hulpbronne beskik nie.
Dink aan ’n laerskool met 1 500 leerders en net een opgeleide lewensvaardigheidsonderwyser, ondersteun deur gewone onderwysers as ’n beradingsondersteuningsgroep – dit is eenvoudig onhoudbaar. Die oplossing moet sistemies wees, nie ad hoc nie.
DISSIPLINE: ’N GROEIENDE KRISIS
Leerderdissipline het toenemend moeilik geword om te handhaaf. Hoewel lyfstraf verbied is, is alternatiewe dissiplinêre beleide – soos “Dissipline van Binne” – ingewikkeld, tydrowend en dikwels ondoeltreffend sonder robuuste ondersteuningstrukture.
Navorsing (Temitayo e.a., 2012; Antonio, 2017) toon aan dat onderwysers dikwels verbaal mishandel word en ’n gebrek aan respek van leerders ervaar, wat die uitdagings vererger. Alternatiewe dissiplinêre maatreëls, hoe goed bedoel ook al, het onderwysers dikwels magteloos gelaat om orde en waardigheid in hul klaskamers te handhaaf.
Daar is ’n toenemende oproep (Hamm, 2019) dat die ministerie van onderwys die huidige dissiplinebeleide hersien om ’n meer gebalanseerde, doeltreffende benadering te vind – een wat gestruktureerd, afdwingbaar en ondersteunend is.
Makendano en Mahlangu (2023) waarsku egter dat strafmaatreëls alleen nie ware positiewe gedrag bevorder nie.
Wat nodig is, is ’n kombinasie van konsekwente dissipline, doeltreffende berading en gestruktureerde leerderondersteuning.
PRAKTIESE AANBEVELINGS VIR HERVORMING
Ons stel die volgende dringende aksies voor:
– Professionele aanstellings: Elke laer- en hoërskool moet minstens een professioneel gekwalifiseerde berader hê as ondersteuning vir lewensvaardigheidsonderwysers.
– Kurrikulum- en roosterhervorming: Beradingstydperke moet formeel in die daaglikse skoolrooster geïntegreer word.
– Infrastruktuur: Beradingskantore moet privaat, toeganklik en leerdervriendelik wees om vertroulikheid en vertroue te bevorder.
– Toegewysde befondsing: Skole moet begrotings ontvang spesifiek vir beradingsdienste, insluitend huisbesoeke, ouerbetrokkenheid en samewerking met kinderwelsynsorganisasies.
– Beleidshernuwing: Dissiplinebeleide moet hersien word om vinnige, doeltreffende alternatiewe tot lyfstraf te bied.
– Bewusmakingsveldtogte: Gereelde bewusmakingsaktiwiteite om die stigma rondom beradingsdienste onder leerders, personeel en ouers te verminder.
’N TOEKOMS WAT ONS SAAM MOET BOU
Dit is duidelik dat daar nog baie werk gedoen moet word. Ten spyte van herhaalde aanbevelings deur navorsers soos Mushaandja, Haihambo, Vergnani & Frank (2013); Mbongo (2016); Hako (2016), het implementering stadig gevorder.
Ons kan nie langer uitstel nie. Die ministerie van onderwys, innovasie, jeug, sport, kuns en kultuur, tesame met alle opvoedkundige rolspelers, moet die integrasie van berading en doeltreffende leerderdissipline dringend prioritiseer.
Die ondersteuning van onderwysers, die koestering van leerders, en die versterking van skole moet ’n nasionale prioriteit word.
Ons leerders verdien veilige, ondersteunende omgewings waarin hulle kan floreer.
Ons onderwysers verdien die hulpmiddels en ondersteuning wat nodig is om suksesvol te wees.
Ons land verdien ’n onderwysstelsel wat verantwoordelike, respekvolle burgers kweek.
Soos ons vorentoe beweeg, moet ons onthou dat ware verandering nie net uit goeie bedoelings gebore word nie, maar deur daadwerklike aksie. Ons is gereed om deel van daardie verandering te wees – en ons nooi alle belanghebbendes uit om saam met ons hierdie pad te stap. – Einde
* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Network Media Hub (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.
UITDAGINGS IN RIGTING EN BERADING
Ongelukkig word rigtinggewende en beradingsdienste nie ten volle aanvaar of voldoende befonds in die meeste Namibiese skole nie.
’n Oorsigtelike waarneming toon verskeie dringende uitdagings:
– Gebrek aan toegewyde, private en veilige beradingsruimtes.
– Onvoldoende professionele opleiding onder lewensvaardigheidsonderwysers wat dikwels die beradingslading dra, oorweldig en ondergesteun.
– Beraders wat verwag word om gewone klasse te onderrig, wat hul doeltreffendheid verwater.
– Geen beradingstydperke in die formele skoolrooster nie.
– ’n Stigma onder leerders rondom die gebruik van beradingsdienste weens swak geleë kamers wat vertroulikheid ondermyn.
Verder oorweldig die huidige model lewensvaardigheidsonderwysers met verwysings, terwyl baie nie volledig opgeleide beraders is nie en nie oor die nodige hulpbronne beskik nie.
Dink aan ’n laerskool met 1 500 leerders en net een opgeleide lewensvaardigheidsonderwyser, ondersteun deur gewone onderwysers as ’n beradingsondersteuningsgroep – dit is eenvoudig onhoudbaar. Die oplossing moet sistemies wees, nie ad hoc nie.
DISSIPLINE: ’N GROEIENDE KRISIS
Leerderdissipline het toenemend moeilik geword om te handhaaf. Hoewel lyfstraf verbied is, is alternatiewe dissiplinêre beleide – soos “Dissipline van Binne” – ingewikkeld, tydrowend en dikwels ondoeltreffend sonder robuuste ondersteuningstrukture.
Navorsing (Temitayo e.a., 2012; Antonio, 2017) toon aan dat onderwysers dikwels verbaal mishandel word en ’n gebrek aan respek van leerders ervaar, wat die uitdagings vererger. Alternatiewe dissiplinêre maatreëls, hoe goed bedoel ook al, het onderwysers dikwels magteloos gelaat om orde en waardigheid in hul klaskamers te handhaaf.
Daar is ’n toenemende oproep (Hamm, 2019) dat die ministerie van onderwys die huidige dissiplinebeleide hersien om ’n meer gebalanseerde, doeltreffende benadering te vind – een wat gestruktureerd, afdwingbaar en ondersteunend is.
Makendano en Mahlangu (2023) waarsku egter dat strafmaatreëls alleen nie ware positiewe gedrag bevorder nie.
Wat nodig is, is ’n kombinasie van konsekwente dissipline, doeltreffende berading en gestruktureerde leerderondersteuning.
PRAKTIESE AANBEVELINGS VIR HERVORMING
Ons stel die volgende dringende aksies voor:
– Professionele aanstellings: Elke laer- en hoërskool moet minstens een professioneel gekwalifiseerde berader hê as ondersteuning vir lewensvaardigheidsonderwysers.
– Kurrikulum- en roosterhervorming: Beradingstydperke moet formeel in die daaglikse skoolrooster geïntegreer word.
– Infrastruktuur: Beradingskantore moet privaat, toeganklik en leerdervriendelik wees om vertroulikheid en vertroue te bevorder.
– Toegewysde befondsing: Skole moet begrotings ontvang spesifiek vir beradingsdienste, insluitend huisbesoeke, ouerbetrokkenheid en samewerking met kinderwelsynsorganisasies.
– Beleidshernuwing: Dissiplinebeleide moet hersien word om vinnige, doeltreffende alternatiewe tot lyfstraf te bied.
– Bewusmakingsveldtogte: Gereelde bewusmakingsaktiwiteite om die stigma rondom beradingsdienste onder leerders, personeel en ouers te verminder.
’N TOEKOMS WAT ONS SAAM MOET BOU
Dit is duidelik dat daar nog baie werk gedoen moet word. Ten spyte van herhaalde aanbevelings deur navorsers soos Mushaandja, Haihambo, Vergnani & Frank (2013); Mbongo (2016); Hako (2016), het implementering stadig gevorder.
Ons kan nie langer uitstel nie. Die ministerie van onderwys, innovasie, jeug, sport, kuns en kultuur, tesame met alle opvoedkundige rolspelers, moet die integrasie van berading en doeltreffende leerderdissipline dringend prioritiseer.
Die ondersteuning van onderwysers, die koestering van leerders, en die versterking van skole moet ’n nasionale prioriteit word.
Ons leerders verdien veilige, ondersteunende omgewings waarin hulle kan floreer.
Ons onderwysers verdien die hulpmiddels en ondersteuning wat nodig is om suksesvol te wees.
Ons land verdien ’n onderwysstelsel wat verantwoordelike, respekvolle burgers kweek.
Soos ons vorentoe beweeg, moet ons onthou dat ware verandering nie net uit goeie bedoelings gebore word nie, maar deur daadwerklike aksie. Ons is gereed om deel van daardie verandering te wees – en ons nooi alle belanghebbendes uit om saam met ons hierdie pad te stap. – Einde
* Rubrieke, meningstukke, briewe en SMS’e deur lesers en meningvormers weerspieël nie noodwendig die siening van Republikein of Network Media Hub (NMH) nie. As mediahuis onderskryf NMH die etiese kode vir Namibiese media, soos toegepas deur die Media-ombudsman.
Kommentaar
Republikein
Geen kommentaar is op hierdie artikel gelaat nie