Almal maak soms blapse

Ek en my oudste is groot fliekaanhangers. Ons gaan nie sommer “flieks” toe nie, ons BoxOffice sommer in die gemak van ons eie huis.

Ons flieksmaak is omtrent dieselfde. Gewoonlik beland ’n skop-skiet-en-dônner- of oorlogfliek op ons TV-skerm. Ek kyk die ernstige flieks en dramas wanneer ek alleen is. Ons bly ver weg van enige romantiese flieks. Ek het nog nooit rêrig daarvan gehou nie, en jy kan sien hy voel ongemaklik.

’n Rukkie terug vra hy: “Onthou Ma in Ferdinand het die meisie sy naam geken sonder dat iemand dit vir haar gesê het?”

“Ja, ek onthou dit, maar ek het dit nie agtergekom tot jy dit genoem het nie.”

Dit het my laat wonder of daar nóg flieks is wat sulke flaters begaan, of is die meeste flatervry?

Ek het my vriend Google ingespan, terloops ek sien in die AWS is dit nou aanvaarbaar om “gegoogle” en “googleloer” te gebruik.

Ek was verbaas oor hoeveel lokettreffers al blapse begaan het.

Kom ons begin by Pulp Fiction wat in 1994 uitgereik is. In ’n woonsteltoneel is daar agter John Travolta en Samuel L Jackson se karakters koeëlgate in die muur voordat enige skote afgevuur is. Ja, Tarantino maak ook foute.

In Braveheart (1995), met Mel Gibson as William Wallace (dit rol so lekker oor jou tong) in die hoofrol, was daar ’n wit Ford Transit in die agtergrond van een van die gevegstonele. Dít wil gedoen wees!

In Independence Day (1996), tydens David se tirade in Area 51, waar hy die lot van die planeet betreur, stamp hy ’n asblik met die woorde “Art Dept” om.

My gunstelingblapse is in Gladiator (2000): Gedurende die toneel waar die Battle of Carthage uitgebeeld word, slaan een van die strydwaens om. En siedaar, jy kan ’n gasbottel onder die strydwa sien. Volgens internetkommentaar was die Romeine verantwoordelik vir tegnologiese vooruitgang, maar gasaandrywing was nie een daarvan nie. Ek het die fliek al verskeie kere gekyk en dit nog nooit opgemerk nie. In ’n ander toneel is daar in die agtergrond ’n vliegtuig in die lug. Die kommentaar, soos julle sal verwag, is nie baie vleiend nie.

In Spider-Man (2002) is daar ’n toneel waar Peter Parker per ongeluk ’n lamp in sy kamer breek. Maar toe sy tannie by die kamer instap, is die lamp wonderbaarlik nie meer stukkend nie. Oeps!

In Steven Spielberg se Jurassic Park is daar ’n aksietoneel met ’n dinosourus in die kombuis. Met al die aksie wat aan die gang is, mis jy dalk die hand wat dié dier vashou om hom regop te hou. Weer eens oeps!

Nog ’n gunsteling is Forrest Gump. Mnr. Gump doen baie snaakse en onwaarskynlike goed in die fliek, maar om in 1975 in Apple te belê, is miskien die onwaarskynlikste. Volgens Google het Apple eers in 1980 begin verhandel, so daar is dus geen moontlikheid dat mnr. Gump aandele in dié maatskappy kon koop nie. Dit is nou wat jy ’n tegniese punt noem.

Ek is nie ’n aanhanger van Game of Thrones nie, maar dit was interessant om te lees in die laaste episode was daar ’n Starbucks-koffiebeker in ’n toneel.

Die kommentaar: Vir ’n reeks wat gemiddeld US$10 miljoen per episode kos, sou jy dink hulle sou dit raaksien. Daar is sprake van ’n waterbottel in een van die tonele ook.

Ek weet hierdie is voorbeelde uit ou flieks, maar ek dink daar is nog duisende ander flaters begaan. Hierdie is net ’n druppel in die emmer.

Ek is net bly ek is nie die persoon wat dié flaters moet raaksien en seker maak dit word reggestel nie. Ek haal my hoed vir hulle en hul werk af.

Ek kyk flieks vir ontspanning, maar ná dese oorweeg ek dit om Gladiator weer te kyk, miskien Braveheart ook, net om te sien of ek die blapse self kan raaksien.

Dit moet net nie soos werk begin voel nie.